OpinieSeksueel overschrijdend gedrag moet worden aangepakt zoals elk maatschappelijk probleem. We kunnen pas stappen maken als we het benaderen zonder angst op vergelding, stelt Ivana Vranjes.
Ivana Vranjes
De afgelopen weken worden we op de nieuwspagina's gebombardeerd met berichten over gevallen van seksuele intimidatie: experts en opiniemakers buitelen over elkaar heen om te vertellen over het voorkomen van en omgaan met seksueel grensoverschrijdend gedrag.
Met al deze belangstelling zou je bijna geloven dat seksuele intimidatie echt een topprioriteit is. Helaas roept de herrie rond dit onderwerp bij de sceptici van de Metoo-beweging alleen maar meer weerstand op. Openlijke slachtoffers krijgen geregeld te maken met intimidatie en beschuldigingen van aandachttrekkerij of belust zijn op geld. 'Daar heb je weer iemand die aandacht wil omdat er een seksueel getint grapje werd gemaakt. Er mag ook niks meer tegenwoordig'. En op zeker moment is een schandaal zo vaak besproken dat we er genoeg van hebben. Het shockeffect is weg en de storm gaat liggen.
Op zeker moment is een schandaal zo vaak besproken dat we er genoeg van hebben
Wij gaan door met ons leven. En bedrijven en beleidsmakers die echt veranderingen kunnen doorvoeren maken een nieuwe prioriteitenlijst. Wat moet er gebeuren om oprecht en langdurig werk te maken van het tegengaan van seksuele intimidatie? De eerste stap naar gefundeerd beleid is meer begrip van dit fenomeen. Helaas stuiten zelfs onderzoekers zoals ik vaak op een hoop hindernissen om betekenisvol onderzoek naar seksueel grensoverschrijdend gedrag uit te voeren.
Seksuele intimidatie is een controversieel onderwerp waar veel mensen liever niet hun handen aan vuilmaken. Uit angst om slapende honden wakker te maken. Of om zelf het mikpunt van mediarazernij te worden. In mijn eigen onderzoek illustreer ik hoe stilzwijgen een van de meest voorkomende reacties is op seksueel grensoverschrijdend gedrag, niet alleen bij slachtoffers, maar ook bij de indirect betrokkenen. Dit gebeurt om verschillende redenen, gaande van ongeloof en ontkenning, tot angst voor vergelding. Minder drama en meer daadkracht - dat is wat een echte beweging naar preventie van seksuele intimidatie vereist.
Hiervoor is dringend een verschuiving van aandacht nodig. In plaats van een publieke heksenjacht op daders kunnen we ons beter de vraag stellen welke machtsverhoudingen dit gedrag mogelijk maken. Wat zorgt ervoor dat er steeds nieuwe daders opduiken? In plaats van het openbaar dramatiseren van individuele verhalen kunnen we beter kijken naar hun overeenkomsten en wat we hieruit kunnen leren. In plaats van passief toekijken, kunnen we ons de vraag stellen wat wij als omstanders kunnen doen om dit gedrag de kop in te drukken. Seksuele intimidatie is geen vrouwenprobleem. Het is niet 'wij tegen zij'. Het is een zaak waar wij allemaal belang bij hebben.
En daarom behandeld moet worden als elk ander maatschappelijk welzijnsprobleem. Pas als we dat doorhebben en het onderwerp kunnen aansnijden zonder angst voor vergelding, kunnen stappen in de juiste richting gezet worden.
Dr. Ivana Vranjes is universitair docent sociale gedragswetenschapppen aan de universiteit van Tilburg.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
