Dit weekeinde zijn twintig Nederlandse verpleegkundigen en artsen naar Curaçao gestuurd. Ook stuurt Nederland extra beademingsapparatuur. De zorg op het eiland is ernstig in gevaar gekomen door het sterk gestegen aantal coronapatiënten. Vorige week was het ziekenhuis er vol. Het ziekenhuis op het nabijgelegen Aruba moest alle andere zorg stopzetten om coronapatiënten uit Curaçao te kunnen opvangen. Inmiddels is de situatie in het ziekenhuis volgens de medisch directeur ‘ernstig maar beheersbaar’. Dat Nederland bijspringt op het eiland is niet meer dan normaal. Wat minder normaal is, is dat toeristen er tot vorige week nog gewoon heen werden gevlogen. Om de pandemie onder controle te krijgen, had de lokale overheid al strenge regels afgekondigd. Toch gingen Nederlandse toeristen en stagiaires volgens boze eilanders gewoon door met feesten alsof er niets aan de hand was. Hoewel dat zeker niet voor alle toeristen gold, is het niet iets om trots op te zijn.

 Zelfbeheersing is niet onze sterkste karaktereigenschap. Dat zagen we ook vorige week in Nederland toen met het mooie weer veel groepen in het zonnetje samen klitten met kratjes bier. Dat mensen de buitenlucht opzoeken is volkomen normaal, maar het kan ook op een veilige manier. De oproep van de burgemeesters om dan maar de terrassen te openen, is niet onlogisch. Daar staan tafeltjes in elk geval op voldoende afstand van elkaar en kan er beter gehandhaafd worden. Zoals het ook logisch is dat nu pretparken en dierentuinen weer bij wijze van proef open gaan door bezoekers eerst een test te laten afnemen.

Enige nadeel van al deze plannen is: ze werken alleen als iedereen zich aan de regels houdt. Dat Duitsland gisteren de grenzen voor Nederlanders heeft gesloten, is niet voor niets. We zijn een risicoland geworden. En dat hebben we aan onszelf te danken.