Buurt- en dorpshuizen kosten geld: ‘Als je streng bent, dan sluit je de tent’

Het was dan ook een wat filosofische discussie, want dat de gemeente Oss de 78.000 euro op ging hoesten die her en der aan exploitatieschade opgelopen was, was al besloten. ,,Hoe zit het eigenlijk met de zoektocht naar een manier om de maatschappelijke waarde uit te drukken in geld”, vroeg de SP bij monde van Jan van Kreij zich af. 

In het najaar werd daar al eens een amendement voor ingediend, want het zou dé oplossing kunnen zijn om bijvoorbeeld de Berghemse Berchplaets van het tekort, meer dan 30.000 euro, af te helpen. Daar had wethouder Frank den Brok nog geen tijd voor gehad, bekende hij, vanwege de coronacrisis. Ze waren druk bezig geweest de mfa's te helpen om de gigantische coronatekorten op te lossen. ,,Maar ik voel er in toenemende mate voor het rendement mee te laten wegen, al zullen daar dan nog tools voor gevonden moeten worden. Want misschien is een accommodatie die twintigduizend euro verlies draait maar 400 activiteiten per jaar organiseert wel net zoveel waard als een accommodatie die twintigduizend euro in de plus zit, maar maar 40 activiteiten organiseert.” 

Terwijl veel partijen juist benadrukten dat de besturen van de buurt-, wijk-, en dorpshuizen, verantwoordelijk voor de exploitatie, niets te verwijten viel, waren er ook partijen die hamerden op het streven naar zwarte cijfers, zoals Beter Oss en de PvdA. ,,Het klopt dat de afspraken over de financiële steun bij exploitatietekorten, gemaakt in 2015, maar drie jaar geldig waren. Als je dan streng bent, dan sluit je de tent daarna. Maar dat willen we niet, daarvoor vinden we ze té belangrijk”, pareerde Den Brok.   

Waar De Berchplaets in Berghem en Acropolis in Megen te boek staan als de grootste geldslurpers, is die titel officieel eigenlijk voor de MFA, de multifunctionele accommodatie, in Oijen. Daar moet de gemeente twee ton bijleggen, al wordt daar iets meer dan een ton weer verrekend met eerder voorgeschoten kosten. ,,Nee daar is weinig meer aan te doen”, bevestigt wethouder Den Brok de gelaten vermoedens van de commissie. ,,Het is leergeld.” 

Met al dan niet rendabele exploitatie heeft dit overigens niets te maken. Een ondeugdelijke pelletkachel in combinatie met een failliet bouwbedrijf zorgden ervoor dat de gemeente zich verplicht voelde de gebruikers van het pand, behalve ‘de gemeenschap’ in het dorpshuis, ook de basisschool en een aantal woningen te verlossen van de veel te koude of juist te warme temperaturen in het pand.