Gruwelen en snoepen tijdens de Pompoenenjacht in Oss

Rijdend door hoofdstraten zijn het vooral achterlichten van de auto voor je die de illusie van bloederige sporen op je voorruit geven, maar hoe dieper je de wijken in rijdt, hoe meer versierde huizen je ziet. Zwevende heksen, wapperende spoken en heel veel verlichte pompoenen zijn te bewonderen bij tientallen Osse huizen. De 4-jarige Julia kijkt vanuit de deuropening toe hoe wat kinderen snoepjes pakken uit een mandje op hun oprit. Ze draagt een heksenjurk en op haar groen geschminkte gezichtje prijkt een enorme haakneus met bijbehorende wrat. Ze is klaar voor een griezelige wandeling. 

,,Kijk wat een enge hand ik heb!” Ze steekt een grote plastic hand waaraan een tasje hangt uit. Eng vindt Julia het niet. Niet meer in elk geval: ,,Toen ik nog 3 was vond ik het wel eng, maar nu ben ik groot. Weet je trouwens hoe een heks écht heet?” Wat volgt is een zelfverzonnen naam, die gebaseerd lijkt op ‘abracadabra’.

Tekst gaat verder.

Gruweltocht
Het regent dat het giet, maar dat drukt de gruwelpret niet. Een groepje jongens rent gillend door de straten en vooral in straten waar meerdere huizen meedoen met de jacht, duikt geregeld een groepje mensen op uit de duisternis. Ouders met paraplu’s en verklede kinderen die er in hun wapperende poncho’s al snel uit zien als kleine spookjes. 

Bij een deelnemend huis rennen ze snel naar de schaal met snoepjes, om dan weer gauw onder de plu te duiken. In de Vezelstraat stopt een kleine witte Twingo. Een jongen stapt uit om zijn zakken te vullen met wat lekkers. ,,Dat hebben wij mooi bekeken”, lacht zijn moeder door het open gedraaide raampje. ,,Wát een rotweer, maar met de auto gaan heeft wel als voordeel dat je makkelijk naar verschillende wijken rijdt.”

Tekst gaat verder.

Varkenskop in de vensterbank
Verderop in de Vezelstraat staat Gerrie van Breda met haar man en dochter onder de carport. Ze hebben al zeker 55 snoepzakjes uitgedeeld en Van Breda kijkt trots haar voortuin in. ,,Een paar weken geleden ben ik al begonnen met de voorbereidingen”, vertelt ze glunderend. 

Dat is te zien: op de vensterbank staan verschillende potjes, gevuld met spinnen, giftige planten en zelfs een varkenskop. De tuin is bezaaid met spinnenwebben en naast de voordeur is een parkeerplaats voor bezems. Op een ornament midden in de tuin staat een kookpot te pruttelen, eronder ligt een scheefgezakte grafsteen. Griezelige muziek klinkt uit de boxen en Van Breda en haar man hebben zichzelf ook flink uitgedost als Graaf Dracula en een heks. Heerlijk vindt ze het. “Ik ben fan van Halloween. Wat zou het mooi zijn als Oss hiermee een traditie rijker is.”