Veermannen in coronatijd: ‘We zijn geen handhavers, maar schippers’

Veermannen Jaap Slotboom (52) uit Niftrik en Armand Ramakers (54) uit Druten zitten er op zaterdagmorgen lekker in. Ze varen de pont tussen Appeltern en Megen. Slotboom vaart het schip, Ramakers rekent af met de passagiers. Het is niet al te druk. De 1,5 metervakken voor maximaal twintig fietsers zijn nauwelijks bezet, er staan vooral auto’s op de veerboot. Slotboom: ,,Je had het hier op Hemelvaartsdag moeten zien, toen liep het de spuigaten uit, echt chaos.”

Recreatieve fietsers wilden die feestdag in groten getale overgezet worden. De veermannen gaven aan dat er geen ruimte meer was, maar dat was aan een aantal dovemansoren gericht. Ramakers: ,,Je draait je om en ze gaan gewoon toch aan boord. Het zijn nota bene mensen in de leeftijdcategorie waarvoor je het eigenlijk doet. Dan hoor je: het zal mijn tijd wel duren.” Zelf zijn ze niet zo bang, ondanks dat ze eind april een collega verloren aan corona. Slotboom: ,,En eentje heeft het gehad, maar die heeft het overleefd.”

De 1,5 meter is niet de enige uitdaging voor de veermannen in deze coronatijd. Slotboom: ,,Omdat we de hele dag geld aanpakken moeten we handschoenen dragen, maar die werken niet met de kaartjesapparaten.” 

Hij drukt met zijn wijsvinger een paar keer op het scherm, er gebeurt niets. ,,Daar zijn speciale handschoenen voor, die hebben we niet.” Ook het recentelijk afgeleverde draadloze pinapparaat ligt werkeloos op het dashboard van de kajuit. ,,De verbinding is slecht. Sommige mensen vragen ons wanneer we gaan pinnen. Dan zeg ik: Dat gaan we pas doen als hij zo snel is als wij!”

Over een week start het verplichte mondkapje, ook voor de veerboten. Ramakers: ,,Terwijl de kans op besmetting in de buitenlucht niet zo groot is. Een trein is afgesloten, dan begrijp ik het wel.” 

Op het parkeerterrein in Appeltern haalt Jos Cuppen (58) uit Uden zijn mountainbike en helm uit de auto. Hij is net met de pont overgekomen en gaat een kilometer of 80 fietsen. Op eenzelfde rit na 1 juni is hij voorbereid: ,,Mijn vrouw heeft twintig mondkapjes gekocht, van die medisch goedgekeurde. Ik heb er nu een in de auto, maar het is nog niet nodig.”

Fietsers die geen afstand houden of geen mondkapje dragen, automobilisten die uitstappen zonder bescherming, de veermannen hebben ze liever niet op het veer. Slotboom: ,,Maar we kunnen ze niet weigeren, we kunnen ze alleen opmerkzaam maken.” 

Veel slagkracht hebben de veermannen dus niet, de handhaving ligt bij de politie, niet bij hen. ,,Er komen wel regelmatig agenten kijken, of er geen problemen zijn. En de directie heeft aangegeven dat we aan de bel moeten trekken als het fout dreigt te gaan.”

Dan zit de dienst van Slotboom erop, hij wordt afgelost. ,,Het is het mooiste werk dat er is. Als je eenmaal binnen bent, ga je niet meer weg.”