Veldwachter Manus werd door grasdieven voor de rechter gesleept en begon daarna een winkeltje

In een verder verleden komt het ook voor, al kwam er bij veel ‘omscholingen’ weinig scholing kijken. Een arbeider die in Oss van de margarine- naar de vlees- of textielfabriek verhuisde, deed werk waarvoor geen langdurige opleiding vereist was. 

En de bierbrouwer die de politiek inging, wethouder werd en burgemeester, maakte gewoon gebruik van zijn natuurlijke drang, de dingen naar zijn hand te zetten. Zodoende kon een koekfabrikant hetzelfde carrièrepad volgen. En dan was er in Oss nog een burgemeester die ermee ophield om dichter te worden. Maar was hij al voor hij het openbaar bestuur inging. 

Een bijzondere loopbaan had ook veldwachter Hermanus Caspar de Wolf. Geen Ossenaar maar zijn betrekkelijk kortstondig verblijf van acht jaar in Oss (1886-1894) bleef niet onopgemerkt. Vooral omdat hij in 1889 zelf voor Het gerecht werd gedaagd. De Wolf kwam uit Engelen waar hij mandenmaker was. In 1885 werd hij ‘agent van politie’ in Den Bosch en het jaar daarop veldwachter in Oss. Hij werd gewaardeerd en gemoedelijk ‘Manus' genoemd. 

Hij werd in 1889 aangeklaagd door twee groepjes ‘arensnijders’ die in de polder clandestien gras hadden gemaaid. De Wolf had proces-verbaal tegen ze opgemaakt maar de grasdieven beweerden dat er op de betreffende plek helemaal geen gras groeide en beklaagden zich bij de Officier van Justitie in Den Bosch. Die liet twee getuigen horen en beschuldigde De Wolf tenslotte van ‘misbruik van ambtseed door het opmaken van een vals proces-verbaal'. De Wolf kwam op zijn beurt met drie getuigen en met een notarisverklaring dat er daar ieder jaar grasverpachting plaats vond. Niettemin hoorde De Wolf zes maanden gevangenisstraf eisen. Het liep met een sisser af; op 8 oktober 1889 werd hij vrijgesproken. 

Bij burgemeester Fenseling kwam hij vijf jaar later minder goed weg. Hij en andere collega’s lieten zich op het ‘politie-uur’ graag door kroegbazen nog even op een drankje trakteren. Verschillende dienders kregen een waarschuwing. Het kostte De Wolf in 1894 zijn baan. 

Hij begon vervolgens een nieuwe carrière. Begin 1894 opende hij in zijn woonhuis aan het Heschepad een vis- en kaaswinkel. Dat werd geen succes. Al na zeven maanden sloot hij de zaak en ging hij met zijn gezin (tien kinderen) terug naar Engelen. Daar werd hij weer gewoon mandenmaker.