'Dianne, die was altijd perfect. Lief, knap, aardig, geïnteresseerd. Alles ging altijd goed met Dianne. Dat was vroeger al. Dianne, daar hoefde je je geen zorgen om te maken. Ze maakte geen ruzie, ze hielp mee, ze haalde hoge cijfers. Dat vonden wij, haar drie jongere zussen, wel eens frustrerend. We keken tegen haar op. Nu kijken we daar natuurlijk héél anders tegenaan. En achteraf denk je ook wel: Ze was nooit boos, maar zong ook nooit, ze was altijd lief, meegaand, stabiel. Was ze misschien iets té perfect?"