,,Dit zijn LPF-toestanden in de echte, ware betekenis van het woord’’, zegt Mat Herben met genoegen. Het geheim? Nauw contact met de burger. ,,Echt, op die lijstje zie je stuk voor stuk herkenbare kandidaten. Die zien een probleem en gaan er op af. En laten we eerlijk zijn: door schade en schande hebben we geleerd dat de kiezer echt niet zit te wachten op intern gedoe en ruzietjes. Die worden dus zoveel mogelijk vermeden.’’

Fortuyn-nazaat Nawijn durft de stelling wel aan dat LPF als ‘merknaam gewoon nog steeds goed te boek staat’. ,,Mensen vertrouwen ons. Je ziet dat men dat bij de PVV nog niet heeft. Als het gaat om veiligheid of het strijden voor ouderen of ondernemers, dan zijn wij waardevast gebleken. Mensen hebben dat beloond.’’

Niet dat het iedereen goed afging. Oud-LPF’ers liepen in het verleden ook wel eens tegen de klippen met hun nieuwe politieke avonturen. En een deel van de LPF’ers van het eerste uur zei de politiek sowieso vaarwel. Of het nu minister Eduard Bomhoff was (werd weer hoogleraar economie), bewindsman Herman Heinsbroek (schreef een thriller) of João Varela (werd accountant).

Nawijn: ,,Toch geldt voor veel LPF’ers dat ze het niet laten kunnen, blijkt wel.’’