Om te zorgen dat Nederland niet in de kou komt te zitten is volgens de Gasunie namelijk ten minste 14 miljard kuub nodig, in extreem koude jaren zelfs 27 miljard kuub. Wiebes staat daarmee voor een duivels dilemma: op korte termijn lijkt het haast onmogelijk om de veiligheid van de Groningers op één lijn te brengen met de behoefte aan gas.

Behalve de veiligheid van de Groningers heeft Wiebes ook te maken met de leveringszekerheid. Dat is het niveau van de gaswinning die nodig is om huizen en bedrijven warm te stoken, de industrie te laten draaien en te voldoen aan contracten met het buitenland. Huishoudens in Duitsland, België en Frankrijk zijn voor hun warmte afhankelijk van het Nederlandse, laagcalorische gas, zoals dat uit het Groningenveld. Nu al is het mogelijk om ook hoogcalorisch gas om te zetten naar de laagcalorische variant, maar die methode stuit op grenzen van capaciteit.

De Gasunie doet Wiebes wel een aantal suggesties om het aandeel Groningen-gas verder terug te brengen. Allereerst zou de vlakke productie van 21,6 miljard kuub per jaar onmiddellijk moeten stoppen en zou overgegaan moeten worden op een temperatuurafhankelijke gaswinning. Dit betekent dat in warme winters minder Gronings gas nodig is dan het afgesproken niveau van 21,6 miljard. Afgaand op de afgelopen jaren is een productie van '16 tot 20 miljard kuub’ Gronings gas dan haalbaar, aldus een woordvoerder van de Gasunie. De capaciteit van de zogeheten conversiemiddelen, zoals de stikstofinstallatie in Zuidbroek, moet dan wel ten volle worden benut.