Ik groeide in de jaren 70 en 80 op in het tevreden Nederland. Dissidenten waren er schaars. Behalve over futiliteiten viel er namelijk weinig te klagen. Premier zijn was in Nederland daarom makkelijker dan elders. Ruud Lubbers was twaalf jaar lang een geliefde technocratische leider die zijn eigen moment van opstappen koos. Daarna was Wim Kok dat acht jaar lang idem dito. Na 1973 werd alleen Jan Peter Balkenende een keer uit zijn ambt weggestemd. Voor meer baanzekerheid moest je een communistische dictatuur beginnen. Volgens Mark Bovens, professor aan de Universiteit van Utrecht, claimde in 1999 alleen Noord-Korea een even hoog vertrouwen van burgers in de politiek als in Nederland.

De Nederlandse zelfgenoegzaamheid zakte ineen tussen 2001 en 2008 - de periode van 11 september, de opkomst van Pim Fortuyn, twee binnenlandse politieke moorden, de invoering van de euro, en de financiële crisis. Maar de verkiezingsuitslag van woensdag geeft aan dat Nederland weer richting de oude tevredenheid schuifelt. Zelfs de waarschijnlijke coalitie gefundeerd op VVD, CDA en D66 doet twintigste-eeuws aan.