Jeugd voelt zich niet gehoord: ‘Politici ga aan het werk, het land stroomt over!’

Het is voor mij (pensionado) steeds lastiger om het zelfbeklag van de jongeren te begrijpen. Echt zielig of te veel gepamperd?

Bijna alle problemen waar het land nu mee kampt worden gevoed vanuit een politiek standpunt. Zowel lokaal als landelijk en daarna op Europees niveau schuiven zich belangrijk voelende mensen bijeen en gaan dan vervolgens doelstellingen afspreken waar we via onderhandeling en handjeklap een waarde aan hechten. Wetenschap, een nuchtere blik en hoor en wederhoor zijn hierbij totaal onbelangrijk. De problemen kunnen zo worden opgelost als we de politieke dogma's en het elkaar uitsluiten afschaffen.

Hierbij een paar wijze lessen voor de jongeren die zichzelf hier toch een beetje als klagende zwartkijkers presenteren. De meeste problemen zijn alleen maar een probleem omdat er een probleem van gemaakt wordt. Iedereen wil dat die problemen als ze eenmaal gemaakt zijn door anderen opgelost en betaald worden. Behalve wat alleen wereldwijd opgelost kan worden dat lost Nederland wel op. Waarschijnlijk heeft meer dan 95% van de wereldbevolking het slechter dan wij, dus niet klagen, dat helpt niets

politici make het leven alleen maar lastig en duur , daar kom je op latere leeftijd pas achter.

Naar wie wordt wel geluisterd? Kijk even nog naar de bedoelde afschaffing van de dividendbelasting. 77% van het volk was tegen, maar Rutte bond pas in toen hij een sms-je kreeg van Paul Polman, CEO van Unilever. Milieu, woningnood, stijgende armoede tegenover stijgend aantal miljonairs, de Zorg, Groningen, toeslagenaffaire, het houdt niet op.