Wie lacht er morgen nog steeds?

Mark Rutte
Voor de premier is er ogenschijnlijk geen vuiltje aan de lucht. Zijn partij staat een straatlengte voor in landelijke peilingen en dat geeft de liberale burger moed. Lokale partijen zullen wel weer met de meeste zetels aan de haal gaan, maar de VVD hoopt stiekem op een ‘best of the rest’-scenario, ofwel: groter worden dan het CDA. In 2014 lukte dat (bij lange na) niet, nu heeft Rutte betere kaarten. Tegelijkertijd kijkt hij gespannen naar Amsterdam, waar concurrent Forum voor Democratie van Thierry Baudet serieus aan de boom schudt.

Geert Wilders
Reken maar dat de PVV-leider gespannen is vanavond. Het is zijn laatste kans om de PVV-campagne nog enige schwung te geven, nadat hij de afgelopen weken vooral werd geplaagd door incidenten. Een tripje naar Moskou ontplofte in zijn gezicht na kritiek van MH17-slachtoffers, die excuses eisten. Deelname aan de raadsverkiezingen in 30 gemeenten – in plaats van de beoogde 60 – bleek al in de aanloop een gewaagd experiment: bij voorbaat haakten meerdere kandidaten af. In de peilingen staat de PVV weliswaar op verlies, maar de partij zal hoe dan ook zetels winnen, want vier jaar geleden deed de partij alleen in Almere en Den Haag mee.

Sybrand Buma
Als kampioen veiligheid – ooit een typisch VVD-thema - probeerde de CDA-voorman afgelopen weken zijn stempel op de campagne te drukken. Buma kon ook wel wat kleur op het smoel gebruiken, want sinds hij toetrad tot zijn voorkeurscoalitie – met de ChristenUnie in plaats van GroenLinks - is het een beetje tam bij de christendemocraten. De partij doet in maar liefst 332 van de 335 gemeenten mee en heeft door die koppositie een voorsprong op de rest. Tegelijkertijd voelt Buma de hete adem van Rutte in de nek, wiens VVD vooral in de steden doorgaans veel beter weet te scoren. Verlies van de tweede plaats, achter de lokalen, zal voor Buma toch niet fijn voelen.

Alexander Pechtold
Nadat D66 tien jaar lang overwinningen aaneenreeg, dreigt voor het eerst verlies. Voor partijleider Pechtold is het zaak de schade binnen de perken te houden. Een slechte uitslag zal de discussie over zijn houdbaarheidsdatum ongetwijfeld doen oplaaien. De timing is ongelukkig: D66 is net begonnen aan het regeeravontuur waar de partij zolang naar heeft gesnakt. Geen van de coalitiepartners wil nu al te boek staan als verliezer: voor je het weet blijft dat beeld vier jaar lang kleven, vraag maar aan de PvdA. Het zou voor de democraten een enorme opsteker zijn als ze erin slagen de grootste partij te blijven in Amsterdam, Utrecht en Den Haag.

Jesse Klaver
Een comfortabeler positie kan Klaver zich bijna niet wensen. GroenLinks gaat sowieso winnen, de vraag is alleen hoeveel. De afgelopen maanden heeft Klaver met speciale kantinetours de achterban proberen te verbreden. De vraag is of dat lukt. Bij de Kamerverkiezingen vorig jaar viel de uitslag toch een beetje tegen, ook al viel de hoofdstad in GroenLinkse handen. Klaver zal dat kunstje graag herhalen en het liefst kopiëren door in andere linkse studentensteden als Utrecht, Nijmegen en Groningen de grootste te worden.

Lilian Marijnissen
Sinds Emile Roemer het stokje heeft overgegeven aan Marijnissen heeft de SP het verlies in de peilingen omgebogen. Een goede uitslag bij de raadsverkiezingen zal haar gezag versterken. Waar de SP voorheen in steeds meer gemeenten op het stembiljet verscheen, maakt de partij een pas op de plaats: de socialisten doen in 118 gemeenten mee. Ter vergelijking: GroenLinks is in bijna twee keer zo veel gemeenten (220) vertegenwoordigd. Een echte klapper lijkt Marijnissen daarom niet te kunnen maken.

Lodewijk Asscher
De schade beperkt houden, meer zit er voor Lodewijk Asscher niet echt in. De PvdA was vier jaar geleden al de grote verliezer bij de gemeenteraadsverkiezingen, ditmaal zullen er nog meer zetels van afgaan, ook al omdat nieuwkomer Denk met ex-PvdA’ers op de lijst de allochtone achterban probeert aan te spreken. Asscher moet vooral hopen dat het resultaat minder slecht is dan de historische nederlaag bij de Kamerverkiezingen vorig jaar.

Gert-Jan Segers
Van alle regeringspartijen profileert de ChristenUnie zich het scherpst op regionale thema’s. De partij verzette zich met succes tegen de opening van Lelystad Airport en werpt zich op als coalitiehoeder van het Groningse gasleed. Segers hoopt de toegenomen invloed van zijn partij te verzilveren met extra zetels.

Marianne Thieme
Als een sluipend roofdier stapelt de Partij voor de Dieren winst op winst. Thieme weet met haar compromisloze, groene verhaal een gevoelige snaar te raken. De ‘oude’ media heeft ze niet nodig om haar kiezers te bereiken.

Henk Krol
De 50Plus-leider heeft het zeldzame talent om vlak voor verkiezingen in opspraak te raken, waarna de lonkende zetelwinst smelt als sneeuw voor de zon. Maar Krol herpakt zich altijd en ditmaal is hij keurig binnen de lijntjes gebleven. Al doet 50Plus maar in 20 gemeenten mee.

Kees van der Staaij
De handige SGP-leider weet hoe hij zich in verkiezingstijd moet profileren: sta pal voor de zondagsrust en er is altijd wel een liberaal die hapt. Media-aandacht verzekerd, al stemt de hondstrouwe achterban ook zonder relletje wel op de SGP.

Tunahan Kuzu
Denk gaat oogsten wat bij de Tweede Kamerverkiezingen al werd gezaaid. Toen bleek de partij in sommige ‘gekleurde’ stadswijken absolute meerderheden te hebben gehaald. Qua raadszetels tikt dat lekker aan.