Blogger Ester Dammers houdt van een uitdaging
Mountainbikend door het land van Heusden en Altena, of kajakkend door Gorinchem. Ester Dammers is slechtziend, maar overal voor in. Vanaf morgen schrijft ze in deze krant over haar belevenissen.
Al ver voordat mensen het woord 'bloggen' kenden, toen het internet nog een beetje science-fiction was, zette Ester Dammers al een heuse personal computer in haar woonkamer. ,,Dat was in 1994,'' grinnikt de 41-jarige. Ze schreef al haar hele leven. ,,Dagboeken, gedichten, ik had er een lamme arm van.'' Wat een uitkomst was die tekstverwerker! Haar brieven naar penvriendinnen gingen plots een stuk sneller de deur uit.
Wat later, in 1997, begon ze voor het eerst te bloggen. Of nou ja, dat woord kende toen nog niemand. ,,Een digitaal dagboek was het eigenlijk.'' Inmiddels heeft ze een vaste schare lezers op haar site Estrellaweb.nl. ,,Ik schrijf echt over alles, ook over mode, maar net zo goed over een mooie wandeling die ik heb gemaakt. Dat geeft veel vrijheid. Het is 'persoonlijk meets lifestyle'.''
Vanaf morgen heeft ze, om de week, een zaterdagse column in AD Rivierenland. Wat ze precies gaat schrijven? ,,Dat weet ik natuurlijk nog niet.'' Maar zeker is dat haar hondje Bas - een jack russell - er vaak in voorkomt. En haar geliefde Gorinchem natuurlijk, waar ze in de binnenstad woont. Al gaat ze ook vaak genoeg naar de overkant. Op de pont naar het Land van Heusden en Altena is ze een bekend gezicht, de vrolijke blonde met haar hondje. ,,Ja, daar kennen ze me nu wel,'' zegt Dammers lachend. Ze maakt te pas en te onpas de oversteek. ,,Ik ben in Andel opgegroeid, heb er familie en vrienden wonen.'' En ook niet onbelangrijk: het is er prachtig. ,,Ik ga vaak een stuk fietsen op mijn mountainbike, gewoon op de bonnefooi. Lange afstanden, daar leer ik heel veel van, dat is echt goed voor mijn oriëntatie.''
Verkeersregelaar
En oriëntatie is belangrijk, in haar leven. Ester Dammers is behoorlijk slechtziend. ,,Maar mijn moeder zei altijd: 'Hup, zelf proberen jij!' Niks hulp van anderen. Dammers heeft zelfs geen geleidehond. ,,Er zijn mensen die meer zien dan ik en wel een geleidehond hebben. Maar ik heb die niet nodig.'' Of je moet de kleine, blaffende Bas meetellen. Maar meestal is het Ester die het kwispelende hondje de weg moet wijzen. Haar geringe zicht weerhoudt haar eigenlijk nergens van. ,,Al ben ik al wel sinds mijn 18de afgekeurd om te werken. Want natuurlijk is er veel dat ik niet kan doen. Als iemand iets op een whiteboard schrijft, of op een scherm presenteert, dat zie ik natuurlijk niet. En lichaamstaal is ook moeilijk. Hoe mensen kijken, hun blik, ook dat zie ik niet.'' Autorijden zal er ook niet inzitten.
Maar Ester focust liever op de dingen die ze wel kan. Mountainbiken, of een eind kajakken vanuit Gorinchem. ,,En ik ben ook weleens vrijwillig verkeersregelaar.'' Huh? ,,Dat kan hoor, bijvoorbeeld bij de avondvierdaagse. Ik zie de gezichten van de mensen in de auto niet. Maar de auto's wel.''
Ja, ze 'houdt wel van een uitdaging.' ,,Ik was ook een tijdje lid van een motorclub. Was het enige betalende lid zonder motorfiets. Ik ging dan weer bij de een, dan weer bij de ander achterop.''
En toen de crew van de Woerkumse SBS-serie Dokter Tinus weer eens figuranten nodig had, meldde Ester zich in een opwelling aan. En dat terwijl ze doodsbang is voor camera's. ,,Ik moet niks hebben van poseren of gefilmd worden. Ik sta liever zelf achter de camera om foto's te maken. Maar goed, bij Dokter Tinus kwam ik dus wel met m'n kop op tv.''
Wat ze ook doet: ze kan het van zich af schrijven. ,,Ik hou echt van het onvoorspelbare van het leven.''
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Hardinxveld zet opnieuw in op tegengaan ondermijning en babbeltrucs: ‘Inwoners zijn goedgelovig’
De gemeente Hardinxveld-Giessendam blijft ook de komende jaren inzetten op seniorenveiligheid en het tegengaan van ondermijning. Dat zegt burgemeester Dirk Heijkoop. ,,De afgelopen jaren waren dit al speerpunten, maar internetcriminaliteit blijft zich verder ontwikkelen.” -
Vakantie met kleintjes
Vakantieleed: ‘Op dag drie gingen we plankgas naar huis’
Eindelijk is het moment daar: de zomervakantie! Lekker samen met de kinderen eruit, genieten van elkaar en de vrijheid. Maar dan blijkt alles tegen te zitten en kom je uitgeblust in plaats van uitgerust weer thuis. Deze week: Liesbeth Meijndert zat met twee zieke kinderen én noodweer op een Nederlandse camping. -
52
Marca onthult contract Frenkie de Jong: dit is de reden dat FC Barcelona hem wil verkopen
Frenkie de Jong heeft zelf al vaker uitgesproken dat hij graag bij FC Barcelona zou willen blijven voetballen, ondanks de interesse van Manchester United. Barça is immers zijn droomclub. Toch staan de Catalanen niet onwelwillend tegenover een verkoop van de Oranje-international. Dat ligt niet aan zijn voetballende kwaliteiten. Wel aan het salaris van de Nederlander. -
Dit is waarom patiënten achterstevoren worden vervoerd in een ambulance
Waarom ligt de patiënt achterstevoren in de ambulance? Dat wilde de cliëntenraad van de ambulancedienst Zuid-Holland Zuid weten, nadat enkele patiënten hadden aangegeven dat ze dit oncomfortabel vinden. -
In deze vakantielanden loop je de meeste kans op een ongeluk
De kans op een verkeersongeval met slachtoffers is het grootst in Duitsland, België, Oostenrijk en Portugal. Dat blijkt uit onderzoek van Independer op basis van cijfers van Eurostat.
-
Paarse bloemenpracht in de Biesbosch
-
PREMIUMMIJN BLIK EN IK
Gradus (68) wachtte geduldig totdat een kennis zijn BMW Z3 voor een ‘normale’ prijs zou verkopen
Gradus de Wit (68) kocht zijn donkergroene BMW van een kennis, maar zo eenvoudig ging de onderhandeling tussen de twee niet. ,,Ik zei al tegen hem: ‘Je vraagt gewoon veel te veel’.’’ Écht verliefd zijn op je auto. Kan dat? De mensen in deze rubriek zullen volmondig ‘ja’ zeggen. Zij houden van hun auto. -
Koken & Eten
Dit is waarom iedereen op Wimbledon aardbeien met slagroom eet
Wie aan Wimbledon denkt, denkt aan aardbeien. Met een flinke toef slagroom wordt het rode fruit al 145 jaar lang geserveerd op het Engelse tennistoernooi. Volgens experts zit er meer achter en beperkt de traditie zich niet alleen tot het evenement.