Hoofdpijn

Over de archeologische vondst bij de Duveltjesgracht. Hij en zo'n 1.800 ondertekenaars van een petitie pleiten ervoor om deze te behouden voor het publiek. Waarbij hij aangaf dat hij buiten de hoteldiscussie staat.

Hij riep op tot respect voor onze Gorcumse identiteit. Hier liggen onze fundamenten, waar in het verleden al zo vreselijk slordig mee is omgegaan. Voordat de woningen aan het Wilhelminaplein werden gebouwd is er ook heel wat blootgelegd, maar men jaste de heipalen er dwars doorheen. Erfgoed stond de vooruitgang in de weg. Dat is veranderd. We zijn ons meer bewust van ons verleden.

Zijn toespraak raakte het politieke geweten. Maar wat ik merk, is dat op het stadhuis nu alle zeilen worden bijgezet om de vondst te bagatelliseren. Ineens is er sprake van 'een muurtje' dat niks met de Blauwe Toren heeft te maken.

Die archeoloog die sprak over een vondst van belang wordt de mond gesnoerd. Want schadeclaims dreigen als de gemeente de komst van het hotel tegenhoudt omwille van respect voor onze roots. Een hoofdpijndossier. Marcel is heel aardig. Hij wenst de politiek veel wijsheid.

Dat heb ik in het verleden al te veel gewenst. Ik ben minder aardig. Mijn vorige column eindigde met de insinuatie of er niet sprake zou kunnen zijn van een duister vastgoed- en politiek belangenverhaal. En verdomd, de eerste signalen wijzen erop! Er worden messen geslepen, want linksom of rechtsom: dat hotel zal daar komen! Read my lips.

Waarom? Omdat de ene hand de andere moet wassen vanwege een politiek-financieel akkefietje uit het verleden. Nee, ik ga geen namen noemen, maar denk zelf na met de oude journalistentruc: follow the money. U weet dat money zwaarder weegt dan geweten. Nog even en de voorstanders van behoud van erfgoed worden afgeschilderd als een stel idealisten die nergens verstand van hebben en die hun bek moeten houden... Zo gaat dat.