Kunstenaar Frank Roks deelt zijn gedichtjes met heel Roosendaal: ‘Soms humoristisch, soms bloedserieus’
ROOSENDAAL - ‘Het is soms goed degens te kruisen en je open en eerlijk te confronteren. Dat is wat anders dan iemand neersabelen om je eigen tekortkomingen te camoufleren’.
Monique Meeuwisse-van Genk
Dit is een van de gedichtjes die allround-kunstenaar Frank Roks deze week op zijn eigen Facebookpagina en de Facebookpagina ‘Wat gebeurt er allemaal in Roosendaal’ plaatste. Om anderen te laten glimlachen, een positieve gedachte te geven of tot nadenken te stemmen, is Roks op 20 december begonnen aan een jaar-marathon om dagelijks een gedicht te schrijven. Met zijn 188ste gedicht is hij vandaag ruim over de helft.
Oneliners
Nu in coronatijd beschouw ik het als mijn kunstenaarsplicht om kunstzinnige lichtpuntjes te bedenken
Frank Roks
Veel mensen kennen de kunstenaar als veelzijdig schilder en weten dat hij soms liedjes schrijft. Dat in hem ook een begenadigd dichter en bedenker van oneliners schuilt, is minder bekend. Desondanks heeft hij dagelijks talloze Facebookvolgers en krijgt hij veel reacties. ,,Gedichten schrijven is voor mij beleven’’, vertelt Roks over zijn schrijversdrang. ,,En nu in coronatijd beschouw ik het als mijn kunstenaarsplicht om kunstzinnige lichtpuntjes te bedenken.’’
Roks legt uit dat zijn kunstenaarschap weliswaar in zijn bloed zit maar ook gevormd werd door zijn jeugd en levensweg. ,,Ik ben begonnen in de bouw. Ik heb ook in de harde wereld vertoefd en daarna pas ben ik gaan studeren voor sociaal werker. Tijdens mijn werk bij de reclassering schreef ik rapporten die opvielen door de beeldende schrijfwijze. Deze bouwstenen maakten mij tot degene die ik nu ben.’’
Mondkapjesschilderijen
Gezien de verschillende belangeloos ondernomen acties om de sombere coronaperiode wat lichter te maken, lijkt ook zijn empathie voor de medemens een aangeboren eigenschap. Zo maakte Roks onder meer vrolijke mondkapjesschilderijen, bedacht hij videoclips met eigen liedjes, liet mensen genieten van zijn schilderkunst door in zijn etalage te werken en maakte hij keurplaten voor kinderen.
De gedichtjes zijn soms humoristisch, maar ook wel bloedserieus. Bij het gedicht dat ik maakte over mijn overleden dienstmaatje heb ik opnieuw zitten huilen
Frank Roks
Het schrijven van gedichten en oneliners echter lijkt daarbij soms, zoals hij het zelf noemt, een dwangneurose. Als hij ergens komt, iets ziet of ervaart, moet dat op papier. ,,Ik voel me een ‘volksdichter’. En het moet perfect zijn. Mijn vrouw Karin is mijn criticaster!’’
De kunstenaar zegt dat zijn gedichtjes er als vanzelf uitrollen: ,,Soms humoristisch, maar ook wel bloedserieus. Bij het gedicht dat ik maakte over mijn overleden dienstmaatje heb ik opnieuw zitten huilen.”
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.
