Het idee werd geboren bij Sylvia Vergouwen, die in Schijf haar eigen bureau voor tuin- en landschapsontwerp heeft. Het was in 2015 haar eerste klus als zelfstandige. ,,Een mooie manier om een naam op te bouwen, maar ik moest wel alles zelf bekostigen.'' Voor het project vond ze echter partners in hovenier Merijn Schrauwen en Jos van Laerhoven, die het kunstwerk leverde. Allebei dorpsgenoten.

Nu krijgt ze bovendien steun van Beleef Sprundel. ,,Dit wordt een van de groene pareltjes waar we om hebben gevraagd'', zegt Jac van Trijp van dit burgerplatform. Wethouder René Lazeroms spreekt van 'een uitstekende voorziening' op een leeg pleintje.

Het Limburgse Appeltern maakte de schilder in het Van Goghjaar tot thema van een wisseltentoonstelling. ,,Dat sprak aan omdat hij uit deze streek komt en er rondwandelde'', zegt Sylvia Vergouwen. Toen de tien inzendingen na twee jaar plaats moesten maken voor een nieuw thema was het eerste idee om het ontwerp in Zundert aan te bieden. ,,Daar was veel enthousiasme om het een plekje te geven in de vroegere Assortimentstuin.''

De gemeente Rucphen bleek echter slagvaardiger met het aanbieden van een locatie en betaalt ook de materiaalkosten voor de inrichting. Schrauwen tekent voor deskundig onderhoud en noemt het een mooi visitekaartje. ,,Ook een pluim voor de gemeente. Want iets van deze kwaliteit zie je zelden in de openbare ruimte.''

Alleen de droogte vertraagt nog de afronding van het werk. Na wat regen is er naar schatting nog een dag of drie nodig voor de aanplant. De onthulling zou dan net na de zomer kunnen zijn.

Het is niet zo dat het ontwerp één-op-één van Appeltern naar Sprundel verhuist. ,,Ik heb het aangepast en het is oppervlak is nu bijna twee keer zo groot. Daardoor komt het misschien wel beter tot z'n recht.'' Behalve kunst en een proeve van bekwaamheid in tuinaanleg bied het Levenspad ook een rustpunt in het dorp. ,,Er komt ook een bankje bij.''

Passanten kunnen daar nadenken over de boodschap van deze Tuin voor Vincent. Die illustreert het leven van de schilder in vier tijdvakken. Dwars door het parkje voert een kasseienpad, terwijl een indraaiende cirkelvormige haag op een andere manier naar Van Laerhovens kunstwerk leidt. Hij maakte een kunstwerk met glasplaat, geïnspireerd op Van Goghs kolkende Sterrennacht. De haag er omheen is in overleg met omwonenden een halve meter lager dan in Appeltern. ,,Zo houden ze ook hun uitzicht.''

Elk van de tijdvakken heeft aanplant die bij Vincents leven past. Het Brabantse tweeluik wordt getypeerd door aardkleuren en een eik. ,,Als symbool van kracht en de wil om te gaan schilderen.''

Ook is er een geknakte berk. ,,Lekker scheef, misvormd. Zoals hij zelf ook was'', verwijst Sylvia naar de psyche van de schilder. Het Franse tweeluik is kleurrijker. ,,Met een bloesemboom als verwijzing naar Arles.''