Aalscholvers geven limousine de volle laag

Het was Kees Moeliker die de ondergepoepte limo dinsdag in zijn NRC-column onder de aandacht bracht. De kans is groot dat de eigenaar het heeft gelezen, want inmiddels is het zeker zes meter lange voertuig niet meer te vinden in de straat. Terwijl de wagen  er toch enige tijd geparkeerd stond. 

De wagen van Moeliker zelf, directeur van het Natuurhistorisch Museum in de stad, is op deze plek op wandelafstand van metrostation Kralingse Zoom overigens ook al eens getroffen door aalscholverderrie. Hij en de omwonenden kijken inmiddels wel uit waar zij hun auto parkeren. Niet pal onder de lantaarnpalen 209 en 307 dus. 

Tekst gaat onder de foto verder.

,,Op die palen zie ik heel vaak een aalscholver zitten. Geen idee waarom precies op die twee, maar het valt op’', vertelt Moeliker. Als natuurliefhebber nam hij de moeite om zo'n zwarte watervogel eens goed te observeren. In zijn afgelopen dinsdag verschenen column meldt hij na twee sessies van een uur dat de vogels bovenop de lantaarnpalen hun vleugels en veren op orde brengen ‘en verder niets anders doen dan het verteren van de laatste maaltijd en zich veelvuldig ontlasten’. Zeven ‘flotsen’ per geobserveerde aalscholver om precies te zijn. 

Dat deze vogel zich vertoont in Rotterdam is al lang geen unicum meer. ,,Ze worden steeds algemener in de stad’’, vertelt Moeliker desgevraagd. ,,Twintig jaar geleden zag je nooit aalscholvers in en om Rotterdam. Tegenwoordig zie je ze vissen in singels en rusten op de oevers. Het Zuiderpark herbergt zelfs een broedkolonie.’’

Aalscholvers zijn in deze periode van het jaar in de rui. Oude veren worden vervangen door nieuwe exemplaren. Volgens de museumdirecteur willen ze dan zo min mogelijk energie verspillen aan vliegen. Hun dagindeling is overzichtelijk. ,,Ze vangen een visje, laten hun veren drogen en poepen. Dat is het zo'n beetje.’’ 

Dat drogen van het verendek doen ze graag op hoogte. Bovenop een lantaarnpaal is het veilig en met een fijn windje in de zon gaat het best snel. Al duurt dat wel een paar uur en is de gevangen vis tegen die tijd verteerd en op weg naar de uitgang. Vandaar dat Moeliker zijn NRC-column afsluit met een advies: ‘Kijk omhoog voordat je parkeert!’