'Als er nog stof lag, mocht je niet aan wal'

,,Van mijn 20ste tot mijn 27ste heb ik gevaren op het ss Rotterdam. Eerst als bellboy, maar al snel als medewerker in de club-room. Destijds heb ik me nooit gerealiseerd hoe mooi het interieur was. Op jonge leeftijd kijk je daar niet naar, je bent gewoon aan het werk. Pas nu besef ik hoe mooi het schip is. Al dachten veel Amerikanen daar zestig jaar geleden anders over hoor. Die vonden het  afschuwelijk, veel te modern. 

Gaan varen was voor mij een mooie manier om de dienstplicht te ontlopen. Ik was daar niet uniek in, dat deden wel meer jongens. Die zeven jaar op het schip hebben een enorme impact op me gehad. Door te varen heb je de wereld gezien, het geeft je het gevoel van 'mij maak je niks'. In de zomermaanden was het ss Rotterdam een lijndienst van Rotterdam naar New York, 's winters een cruiseschip voor rijke Amerikanen op wereldreis.

Ik was nogal ondeugend, dus ik trok me er weinig van aan dat bepaalde dingen niet mochten. De bioscoop aan boord was niet voor personeel, maar ik piepte er toch binnen. Als er controle was, werd ik gewaarschuwd. Ik ben nooit gesnapt en heb alle films gezien. 

Maar je werk moest wel goed zijn. Iedere ochtend om zeven uur stond ik de clubroom te stofzuigen. Als we in New York aankwamen en er werd nog ergens stof gevonden, dan mocht je voor straf niet aan wal. Terwijl dat een feest was. Ik pakte altijd de eerste beste bus, stapte na een half uur weer uit en vond dan al lopend mijn weg weer terug naar het schip. 

Ondertussen keek ik hoe de Amerikanen leefden, ik vond het prachtig. Het heeft de kiem gelegd voor mijn latere reizen. Samen met mijn vrouw heb ik alle vrijwel bestemmingen van toen nog eens bezocht.''

Elke ochtend up-to-date met het laatste nieuws uit Rotterdam en omstreken? Schrijf je hier gratis in!