Zijn lichaam werd gecremeerd in in Overschie, het stadsdeel waar hij vandaan kwam, zijn geest waarde daarna gewoon rond in de Doelen in het hart van de Maasstad. Honderden belangstellenden kwamen naar het concertgebouw om samen stil te staan bij het overlijden van een Rotterdams icoon.

En dat deden ze met een daverend applaus. Een ovatie die een stuk luider klonk dan het handgeklap dat loco-burgemeester Bert Wijbenga ten deel viel. ,,Geheel terecht natuurlijk”, opende hij zijn toespraak.

Als ‘baas’ van de afdeling Stadstoezicht ontkomt Wijbenga niet aan de poëzie van Deelder. Sinds 1988 rijden de vuilniswagens van de gemeente Rotterdam rond met dichtregels, drie ervan zijn van Deelder. ,,Stadstoezicht en Deelder hadden sowieso een warme band”, zegt Wijbenga, waarmee hij doelt op de campagne Glas in ‘t Bakkie waaraan de dichter meewerkte. ,,Afgelopen november zijn er nog foto’s gemaakt van Deelder met een fles gin bij een glasbak.” ‘Feestje gehad Jules?’ had er onder moeten komen te staan.

Rotterdam was misschien een inspiratiebron voor Jules Deelder, omgekeerd was dat volgens Wijbenga ook zeer zeker het geval. ,,Hij leerde Rotterdammers van hun stad te houden, ook al was het in de oorlog verwoest.” Deelder liet de stad te pas en te onpas weten dat met een kunsthart ook best te leven is. ,,Nu is Rotterdam hip, maar dat is niet altijd zo geweest. Deelder is het icoon van zelfbewust en zelfverzekerd Rotterdam, in een tijd dat niemand er nog in geloofde.”

Jazz-man werd geëerd met veel live muziek van bevriende muzikanten, onder wie de saxofonisten Hans Dulfer, Benjamin Herman en Boris van der Lek. Eerst in crematorium Hofwijk, daarna op een podium in de Doelen. Net als op zijn verjaardagsfeest op 24 november in de Grote Zaal van de Doelen was ook Kim Hoorweg weer van de partij. Al had de zangeres haar galajurk ingeruild voor een krijtstreeppak. ,,Van Jules geweest”, verklapte ze.

Dichter en schrijver Bart Chabot stond stil bij de vriendschap die hij met Jules sloot sinds hij pakweg twintig jaar geleden met hem de tournee Voorwaarts Nuts! maakte. Hij leerde zijn markante collega-dichter vooral kennen als ‘een zachtmoedige man met het hart op de goede plek’. ,,Deze ogenschijnlijk kleine gestalte was vele malen groter dan de Euromast.’’