Dat blijkt uit een onderzoek van de Erasmus Universiteit naar het integratieprogramma van Stichting Nieuw Thuis Rotterdam (SNTR) die namens de filantropische stichting De Verre Bergen sinds 2016 tweehonderd Syrische gezinnen op allerlei manieren bijstond. Er werden woningen geregeld, taallessen georganiseerd en problemen opgelost om de inburgering te versoepelen.

Een paar jaar later blijkt dat deze groep zich weliswaar een plekje in de Rotterdamse samenleving heeft verworven, maar dat ze het niet opvallend beter doen dan statushouders die via de normale, gemeentelijke weg zijn opgevangen. Dat was wél de verwachting. 

‘In plaats van het bevorderen van de zelfredzaamheid’, concluderen de onderzoekers, ‘blijkt intensieve maatschappelijke begeleiding het eigen initiatief te dempen’.

In het rapport wordt nog een slag om de arm gehouden. De periode waarin het onderzoek plaatsvond was maar anderhalf jaar, zodat zich mogelijk op de langere termijn wel gunstige verschillen voordoen.