Eén meisje ijsbeert door het met kunst behangen lokaal om haar hoofd rustig te krijgen. Haar half getekende strip ligt op tafel. Een ander meisje komt wat te laat binnen omdat ze een uur zelfstandig moet reizen en een jongen kletst druk achter zijn computer. Hij vindt het moeilijk om aan de slag te gaan. Een ander werkt geconcentreerd aan een digitale tekening van een superheld. In de hoek staat een levensgrote olifant. Welkom bij het begin van een dag op Acato, de school voor jongeren die op geen enkele school passen.

Acato is opgericht door Sas Boot (56), die wanhopig zocht naar een plek waar haar dochter (nu 21 jaar) wél met plezier naartoe kon gaan. Door een zware vorm van autisme en een spraakstoornis zat het meisje bijna een jaar neerslachtig thuis. Zelfs scholen voor speciaal onderwijs konden haar niet helpen.

Boot kon het niet langer aanzien en besloot de handschoen zelf op te pakken. Ze begon haar eigen school, die ze betaalt vanuit een persoonsgebonden budget. ,,Ja, mijn dochter heeft autisme, maar óók een visueel geheugen van heb ik jou daar. Ik besloot te helpen met het invullen van haar leven met dit creatieve talent. Ik wil haar laten leren waar ze goed in is en niet wat van de overheid moet”, vertelt de strijdvaardige moeder.