Leefbaar zwengelt islamdebat aan in Rotterdam

Hij had ook thuis kunnen blijven, hangend op de bank in afwachting van de zonsondergang. Het moment dat hij, een belijdend en dezer dagen dus vastend moslim uit Delfshaven, weer mag eten en drinken. Maar Nourdin El Ouali koos vanavond voor de woelige buitenwereld. ,,Ik ben geen wegloper, ik heb bovendien een goed en verbindend verhaal waar die jongens en meisjes van Leefbaar wat van kunnen leren.’’

Met opgeheven hoofd meldde de fractievoorzitter van Nida zich om even voor acht uur in ‘het hol van de leeuw’: een debat in Kantine Walhalla, georganiseerd door zijn politieke tegenpolen van Leefbaar Rotterdam. Die claimen dat ‘de integratie is mislukt’ en een alarmerend groot deel van de Turkse gemeenschap heimelijk wordt aangestuurd door de ‘lange arm van Ankara’. Deze ‘vijfde colonne’ zou de Rotterdamse samenleving ondermijnen.

Vanwege de ‘provocerende toon en aankondiging van Leefbaar’ hadden tal van partijgenoten er bij El Ouali op aangedrongen om weg te blijven. Tevergeefs. ,,Anton Molenaar, de toenmalige fractievoorzitter van Leefbaar, deed dat ruim anderhalf jaar geleden wel bij jullie 010debat over Zwarte Piet. Daar heb ik me vreselijk over opgewonden. Zó zwak. Ik ben uit een ander hout gesneden.’’

En alleen stond hijvanavond niet. Integendeel: de Leefbaar-getrouwen waren in de minderheid onder de naar schatting 130 aanwezigen. Minstens zo opvallend: Leefbaar-coalitiegenoten D66 en CDA schitterden door afwezigheid. El Ouali maakte van de bijeenkomst een soort vrije zendtijd voor politieke partijen.

Hoe hij de opgewonden meute wilde typeren die vorig jaar luidkeels zwaaiend met Turkse vlaggen over de Erasmusbrug paradeerde, luttele uren na de mislukte coup? ,,Wat dacht je van ‘demonstranten’?’’, zo hield hij gespreksleider Ebru Umar voor, tot hilariteit van de zaal.

Verbaal al even lenig toonde zich sociaal psycholoog en ondernemer Cemil Yilmaz. Op dezelfde uitdagende toon als Leefbaar vroeg hij zich af ‘wie hier moet integreren, nu allochtonen in Rotterdam inmiddels in de meerderheid zijn’. En: ,,Het probleem is niet de lange arm van Ankara, maar de korte arm van Den Haag. Kijk maar naar de ongelijkheid op de arbeidsmarkt.’’

Leefbaar-voorman Joost Eerdmans slalomde als debatleider behendig door het mijnenveld aan meningen. Hij toonde zich vooraf optimistisch over het welslagen van de Leefbaar-missie. ,,Het moet een heet avondje worden, voor zoetsappigheid is geen ruimte. Wij hebben dit debat bewust stevig aangekondigd, omdat we moeten en willen weten hoe de vlag erbij hangt in onze stad.’’