Maastunnel even dicht om te rouwen: ‘20 jaar geleden, maar het gaat nog steeds door merg en been’

Op de plek waar een racende auto over de middenberm werd gelanceerd en zich in die van Raymond boorde, hangt een gedenkplaat. Jarenlang hielden Piet en Ineke er op 28 november een herdenking, maar vanwege ziekte ging dat de afgelopen vijf jaar niet meer. ,,Dit keer had ik grote behoefte om het toch weer te doen’’, zegt Piet. Lopend ging het niet meer, dus werd hij ernaartoe gereden.

Het werden mooie, maar zware herdenkingsminuten waarbij de tranen rijkelijk stroomden. ,,Het is dan misschien twintig jaar geleden, de dood van mijn zoon gaat nog steeds door merg en been’’, zegt Piet.

Werden bij eerdere herdenkingen alleen de binnenste rijbanen van de tunnel voor verkeer afgesloten, dit keer ging de hele tunnel op slot. Dat ontroerde het echtpaar Stevens diep. Aan beide kanten liep het verkeer er immers hopeloos door vast. ,,De politie en de mensen van de tunnel hebben ons zo goed opgevangen. We hebben gepraat, kregen koffie en koek. Ik ga binnenkort terug om ze een taartje te brengen.’’