Mohamed (17) ontvluchtte de Somalische burgeroorlog: ‘Ik ben hier niet om te luieren’

We hebben het maar goed in Nederland. Zeker vergeleken met mijn geboorteland Somalië. Daar hadden we geen telefoon of een spelcomputer. We speelden ‘mens-erger-je-niet’ op een stuk karton met steentjes in plaats van pionnetjes. Elke dag aten we rijst met bonen.

Maar in Rotterdam leven er ook mensen in armoede. Mensen in de schuldsanering. Als vrijwilliger van Werkteam Feijenoord heb ik tijdens de eerste coronagolf, samen met vrienden uit mijn wijk, duizend voedselpakketten bezorgd in Bloemhof, Feijenoord en Hillesluis. Later brachten we ook bloemen en paaseieren langs bij bejaarden. Het is je plicht om armen te helpen. Dat staat in de Koran geschreven.

Jongeren uit Rotterdam-Zuid worden naar mijn gevoel te vaak in een kwaad daglicht gesteld. Alsof iedere jongere die op straat hangt, in drugs handelt of een gevaarlijke drillrapper is. Alsof ze allemaal in de criminaliteit zitten.