Monsterlijke grijper knaagt verlaten Clara Ziekenhuis aan stukken

Slopen in Rotterdam, het oogt wat vreemd in een stad die vooral bouwt, en dan het liefst zo hoog mogelijk. Maar soms moet er wel eens iets verdwijnen, omdat een pand zijn functie heeft verloren, en er iets nieuws moet komen. In dit geval het jeugdcomplex van Feyenoord, naast het ‘klein Milanello’ van de profs.

Vaarwel Clara. Directeur Richard Timmerman van Vermeulen Sloop- en Milieutechnieken licht de klus – al anderhalve week aan de gang – nader toe: ,,Het grove werk wordt gedaan door een hydraulische graafmachine, voorzien van een betonschaar. Die hapt dwars door beton heen. Deze kan stukken aan van 50 centimeter tot één meter breed. Een serieuze schaar dus.’’

(Verhaal gaat verder onder de foto)

En wie denkt dat slopen een wildemanskarwei is, waar finesse geen rol speelt, heeft het mis. Net zoals het metselen van een muurtje netjes moet, geldt dat ook voor het afbreken ervan. In het geval van het vervallen hospitaal op Zuid wordt heel secuur omgesprongen met het puin, dat zelfs met speciale netten aan de achterkant wordt opgevangen.

Bijna ambachtelijk dus, dat slopen. Voorbeeldje: ,,In de kopgevels zit veel piepschuim verwerkt, als isolatiemateriaal. Als je het beton zo maar zou wegrammen, dan vliegt dat spul in de rondte. En voor je het weet liggen de sportvelden op Varkenoord ermee vol.’’

Bovendien kijken Zuiderlingen, van wie velen verknocht aan dit gebouw, over de schouder van de slopers mee. Want wie is hier niet bevallen, geopereerd, anderszins verzorgd of op bezoek geweest bij een patiënt? ,,Dit ziekenhuis heeft een enorme emotionele waarde. Da’s heel wat anders dan een fabriek slopen op een industrieterrein, ergens in de haven.’’

Voor de kerst ligt de hoogbouw helemaal plat en worden nog grote bonken beton tot gruis vermalen. Daarna volgt afbraak van de kelderverdieping, inclusief het voormalige mortuarium – hoe toepasselijk om hiermee dit forse karwei aan de Olympiaweg te eindigen.

In maart is de ‘operatie Clara’ definitief voorbij. En – als het aan Timmerman ligt – zonder één spatje overlast voor de omgeving. ,,Want ik wil het niet op m’n geweten hebben dat ’n verdwaald keitje op het trainingsveld van Feyenoord terecht komt’’, besluit hij, ,,en spits Jørgensen hierdoor een blessure van een half jaar oploopt…’’