‘Multinationals de poen, het midden- en kleinbedrijf moet het doen met een aai over de bol’

Voor veel politici is de kleine ondernemer de ideale knuffelbeer om mee te scoren in de media. Als het gaat om het verdelen van de centen, rennen ze echter naar de multinationals. Zo ook bij het Nationaal Groeifonds. Met veel bombarie lanceerde het kabinet afgelopen september deze grote subsidiepot van 20 miljard euro om het verdienvermogen van Nederland te versterken en werkgelegenheid te creëren. Wie doen mee? Grote bedrijven en multinationals zitten prominent aan tafel, terwijl kleine bedrijven de kruimels krijgen. Een gemiste kans.

Wil een ondernemer aanspraak maken op dit geld? Dan moet zijn of haar projectvoorstel een minimale omvang hebben van 30 miljoen euro. Voor een gemiddeld mkb-bedrijf is dit onmogelijk. Zeker als je ziet wie de investeringsvoorstellen beoordelen: vooral experts met een achtergrond bij grote bedrijven.

Het mkb hoort bij dit groeifonds juist een prominente rol te spelen. Zij zijn de experts op het gebied van werkgelegenheid en ons verdienvermogen. Zo bestaat 99 procent van het bedrijfsleven uit mkb-bedrijven en zorgen zij voor zo’n 70 procent van de werkgelegenheid. Juist deze vaak innovatieve bedrijven, met gemiddeld drie tot vijf werknemers, kunnen de doelen van dit groeifonds waarmaken.

De gemeente Rotterdam vormt met andere Zuid-Hollandse gemeenten, de provincie, kennisinstellingen en grote bedrijven een coalitie om samen grote projecten op te zetten en zodoende aanspraak te maken op de miljardenpot. Ook hier zien we hetzelfde patroon, want wie zitten prominent aan tafel bij de Groeiagenda Zuid-Holland light? DSM, Shell, KPN, Airbus, Fokker en ga zo maar door.

‘Het mkb is vertegenwoordigd’, sprak PvdA-wethouder Barbara Kathmann tijdens de laatste Rotterdamse raadsvergadering van vorig jaar. ‘Dat zijn ze via VNO-NCW, via Economic Board en via InnovationQuarter.’ Ongelofelijk. De mkb’er is ‘via’ vertegenwoordigd en ook nog eens door twee organisaties waar grote bedrijven de dienst uitmaken. Het perspectief van de kleine innovatieve ondernemer is dus ver te zoeken.

Zo omarmen politici de mkb’er naar de buitenwereld, maar knuffelen ze de multinational aan de tekentafel.