Westra bladert door een bordeauxrood boek. Eén keer laat hij het vallen. De vloer ligt dan bezaaid met losse krantenknipsels - 'Noordzee sloopte trotse sleper', 'Helikopter pikt 9 man op' - en zwart-witfoto's. Véél foto's. Zijn gezicht is gerimpeld en bleek, de ogen zijn vochtig en rood. Hij vertelt over 18 maart 1968, toen hij als schipper mee was op sleepboot Vikingbank die omsloeg. Beeldend alsof het gisteren was.

Vooral één detail herinnert de Hoekenees zich haarscherp: de immense kou van het zeewater. Hij drukt de top van zijn rechterduim tegen de top van zijn wijsvinger en haalt ze dan twee centimeter uit elkaar. ,,Zó koud was het. Nou, dan weet je het wel.''

Vijftig jaar geleden. Sleepboot Vikingbank vaart op de3ze zatermiddag naar het Griekse stoomschip Alkyone. Het vaartuig is vastgelopen op de zandbanken bij de kop van de Zuiderpier. De omstandigheden zijn slecht: een noordwestenwind zorgt voor metershoge golven. Westra steekt zijn vinger belerend in de lucht: ,,Uitschieters tot windkracht 10, he.''