Ik ben er vaak geweest. Je moet eerst langs een krappe kruip-door-sluip-door-route naar boven, om uiteindelijk via een wiebelig vlieringtrappetje de claustrofobisch kleine schuilplaats te bereiken. Dat hier jarenlang mensen ondergedoken zaten, onder miserabele omstandigheden, is onvoorstelbaar. Voor mij zou een verblijf van één, hooguit twéé uur al het matje zijn in zo'n donker hok.

De geschiedenis van de Breepleinkerk heeft alles in zich. Moed en heroïek voorop, verpersoonlijkt in koster Jacobus de Mars en dominee Gerrit Brillenburg Wurth, die hun leven waagden om de weerloze onderduikers uit de klauwen van de Duitsers te houden. Daarnaast is er het doorzettingsvermogen van de Joodse families zélf. Zoals het jonge echtpaar Maurice en Rebecca Kool, dat ook nog eens zwanger raakte. Een mirakel geschiedde: met hulp van de onverschrokken Surinaamse oogarts dr. Leo Lashley kwam - in het diepste geheim - zoon Emile ter wereld. Allen overleefden de oorlog.

Het Achterhuis van Rotterdam, zoals dit godshuis in de volksmond wordt genoemd. Te weinig stadsgenoten hebben er weet van, stelde burgemeester Aboutaleb een paar jaar geleden tijdens een bezoek aan dit bijzondere gebouw. ,,Wat Anne Frank heeft meegemaakt'', sprak hij, ,,is niet anders dan wat de gezinnen in de schuilplaats in de Breepleinkerk hebben doorstaan. De tragiek is dat Anne Frank het niet heeft gehaald. En de families in deze kerk wel.''

De Breepleinkerk! Het beste nieuws kwam vorige week. Want er komt een fraai boek over de Orgelzolders aan én er staat een film op de rol. Een docudrama, dat een eerbetoon moet worden aan de Breepleinkerk en alle heldhaftige hoofdpersonen in deze oorlogshistorie. Een prachtinitiatief, dat mede de herinnering aan dit ware Wonder op Zuid levend zal houden. Gemikt wordt op een première in 2018. In mei uiteraard.