‘Tegen de woningnood is met open grenzen simpelweg niet op te bouwen’

Rotterdammers kunnen helaas maar al te goed over meepraten over immigratie. Waar dit voor de gevestigde machtspartijen in Den Haag een abstract fenomeen is, manifesteert de rauwe werkelijkheid zich iedere dag in onze straten. Veel wijken in onze stad zijn onherkenbaar veranderd. 

De door progressieve politici zo bewierookte multiculturele samenleving is in de praktijk in veel buurten op Zuid en in West een niet-westerse monocultuur. De laatste autochtonen vertrekken of vereenzamen terwijl migranten en hun nakomelingen generatie op generatie in achterstanden blijven hangen. Ruim twintig jaar na zijn baanbrekende essay is het multiculturele drama van Paul Scheffer helaas nog altijd even actueel.

Is dit alles de schuld van al die migranten? Nee, natuurlijk niet. Het is een gevolg van politieke keuzes. Immigratie is immers geen natuurfenomeen, maar simpelweg beleid. Het kabinet Rutte-III brak drie immigratierecords op rij. Sinds het begin van de officiële migratiestatistieken in 1865 kwamen nooit zoveel immigranten naar Nederland als in 2017, 2018 en 2019. 

Onder tien jaar VVD-bewind werden in totaal zo’n 800.000 niet-westerse migranten Nederland binnengelaten. Een absurde toestroom die het absorptievermogen van ons land in het algemeen en Rotterdam in het bijzonder ver te boven gaat. Terwijl volgens het CBS 13,7 procent van de bevolking een niet-westerse migratieachtergrond heeft, gaat ruim de helft van alle bijstandsuitkeringen naar deze groep. Wie zich realiseert dat het aandeel niet-westerse inwoners in Rotterdam met ongeveer 40 procent bijna drie keer zo hoog ligt, heeft weinig fantasie nodig om zich een voorstelling te maken van de mate waarin de immigratie op de bijstand drukt.

Ook tegen de woningnood is met dergelijke open grenzen simpelweg niet op te bouwen. Partijen, van CDA tot GroenLinks en van ChristenUnie tot PvdA, beloven in hun verkiezingsprogramma’s 100.000 woningen per jaar te bouwen. Dat klinkt stoer, maar is water naar de zee dragen wanneer de netto toename van het aantal migranten (ruim 108.000 in het pré-coronajaar 2019) boven dat aantal ligt. Gek dat starters steeds meer moeite hebben om een geschikte woning te vinden, of niet?

Zolang de instroom niet resoluut wordt ingeperkt zal integratie een illusie blijven. Waar parallelle migrantensamenlevingen in steden als Rotterdam zich eerst nog ‘slechts’ van Nederland afkeerden, kunnen ze nu in toenemende mate een gevaar voor de nationale veiligheid vormen. Zo werd deze week bekend dat de NCTV zich grote zorgen maakt over de radicalisering van Nederlandse Turken als gevolg van inmenging door ‘hun’ leider Erdogan.

Wie het beste voorheeft met autochtone én allochtone Nederlanders kan maar tot één conclusie komen: dit kan zo niet langer. Het enige dat nodig is om de instroom te stoppen, zijn partijen die immigratiebeperking ook ná de verkiezingen belangrijk vinden.

Joost Eerdmans is lijsttrekker van JA21 bij de Tweede Kamerverkiezingen in maart