20200123 - Willem Hoowerf aan de leiding tijdens de Aart Koopmans Memorial op de Oostenrijkse Weissensee, in 2020. © Vincent Riemersma

De Weissensee: Piet Paulusma zorgt voor toenemende spanning

BlogIn Oostenrijk laven de marathonschaatsers zich deze dagen aan het natuurijs op de Weissensee. Verslaggever Ralph Blijlevens is voor deze site ter plekke voor alle actualiteiten. Deze dagen tijdens de alternatieve Elfstedentocht schrijft hij dagelijks een blog. De spanning neemt toe in het tourpeloton.

Ralph Blijlevens 28-01-20, 09:10 Laatste update: 28-01-20, 09:47

Het is de dag van de recreanten. Zonder hinderlijk in de weg schaatsende wedstrijdrijders is het ijs van het kleine meer van de Weissensee vandaag het decor van de derde toerversie van de Alternatieve Elfstedentocht. En dat zal iedereen hier in Techendorf weten. De hele dag, van ’s morgenvroeg tot een uurtje of zeven ’s avonds, dik 1500 schaatsers op het ijs.

Velen zijn al enkele dagen op en rondom het meer, maar de grootste invasie vond in de loop van zondag plaats. De volgende ochtend waren ze allemaal op de Weissensee te vinden. Schaatsen onder en het ijs op. Om ‘contact te maken’, kijken hoe de ijsvloer er bij ligt en nieuwsgierig naar die eerste meters op natuurijs. De een maakt er een stevige trainingsdag van, weer een ander beperkt het tot een paar rondjes wennen en vooral niet te veel energie verspelen. Alles sparen voor de grote dag.

Serious business

In de hotels is de spanning voelbaar, want ja, voor de toerrijders is het wel ‘serious business’. Maanden van trainen, de ontelbare rondjes op de kunstijsbanen, het strikte dieet en een ‘verplichte’ vermindering van de alcoholconsumptie. Om toch zo fit als mogelijk naar het Oostenrijkse bergmeer af te reizen. De bravoure en grootspraak van de mannen in het restaurant zie en hoor je geleidelijk aan afnemen. Hoe dichterbij het uur van de waarheid komt, des te stiller worden de schaatsers.Ondertussen nemen de vragen en twijfels toe. Is het materiaal wel goed voor elkaar? Zijn de ijzers scherp genoeg? Doe ik één of twee ondershirts aan? Of toch drie?

Actie op het ijs van de Weissensee. © Vincent Riemersma

Nog even de batterij van verlichting voor in de ochtenduren. Ja, die is nog steeds honderd procent volgeladen. Net als eerder op de dag... Het vertrouwen krijgt een klein deukje als Piet Paulusma opeens opduikt en doodleuk meldt dat het dinsdag wel eens winters weer zou gaan worden boven de Weissensee. Ook dat nog! De onverminderd populaire en bij SBS6-ontslagen weerman, inmiddels onderdak gevonden bij Omroep MAX, heeft het over sneeuwval van liefst tien centimeter hoogte. In combinatie met de ijskwaliteit wordt een helle tocht verwacht.

In mijn hotel steken de mannen de koppen bij elkaar. ‘Zullen we de tocht verschuiven naar vrijdag?’De zenuwen nemen toe, de kriebels in de buik krijgen de overhand. Na het avondeten is het snel naar boven. ‘Nog een koffie? Biertje?’ Nee, de kamer wordt vroeger dan gebruikelijk opgezocht. Om nog meer eens alle spullen opnieuw klaar te leggen. Handschoenen, energierepen, gelletjes en de wekker op half zes. 100 of 200 kilometer, dat is het heilige doel. Maar hoe heilig is heilig? Wat maakt het uit als bij 73 of 148 afgelegde kilometers het licht uitgaat? Niets. Morgen is er gewoon weer een nieuwe dag.