Ook in 2018 lijkt het tij niet te keren. In de eerste paar maanden is het marktaandeel van Nederlandse films onder de 10 procent gezakt. Ook in vergelijking met vrijwel alle Europese landen is het aandeel van vaderlandse producties in het bioscoopbezoek in Nederland opvallend laag.

De filmdistributeurs constateren dat er geen sterke Nederlandse publieksfilms meer worden gemaakt. Het rapport van FDN legt de schuld deels bij het Filmfonds dat voor dit soort films te weinig geld zou uittrekken. Maar ook de investeringen uit de private sector in vaderlandse titels is met vele miljoenen gedaald de afgelopen jaren. Ondertussen wordt er wel meer subsidie gegeven aan documentaires en kleine producties die nauwelijks bioscooppubliek trekken, constateert het rapport: 'Hiermee draagt het Filmfonds niet bij aan een gezond klimaat voor publieksfilms zoals dat voorheen wel degelijk het geval was.'

Een ander probleem waar de filmsector structureel mee worstelt, is de terugloop van inkomsten als gevolg van piraterij. Niet alleen retailgiganten als Videoland en de Free Recordshop zijn hierdoor op de fles gegaan, maar ook de Nederlandse filmdistributeurs hebben hier in steeds heviger mate last van. Mede hierdoor zijn grote distributeurs als A-Film en Benelux Films, die veel in Nederlandse titels investeerden, failliet gegaan. Ook de reclame-inkomsten van commerciële zenders als RTL en SBS zijn teruggelopen, wat ook zijn weerslag heeft op de investeringen in Nederlandse producties.

De FDN constateert overigens wel dat de 'production incentive', een regeling die het aantrekkelijk maakt om buitenlandse filmproducties in Nederland om te nemen, zijn vruchten afwerpt.