‘Ik weet nog steeds niet hoe ik liedjes moet schrijven’

Een openluchtmuseum van de popmuziek is het. Ook in de ongewone zomerhitte ademt Liverpool op elke straathoek muziekgeschiedenis. De begraafplaats waar de echte Eleanor Rigby te ruste werd gelegd, de kapperszaak aan Penny Lane en op een paar huizenblokken afstand het park Strawberry Fields, dat inderdaad op weg lijkt forever in de jaren 60 te blijven steken.

En dan staat een paar kilometer verderop – ‘Toch een flinke busrit voor een jongen van 12,’ zegt Paul McCartney later – het Institute of Performing Arts, tot 1985 in bedrijf als Liverpool Highschool for Boys. Daar werd halverwege de jaren 50 de helft van de Fab Four tot volwassenheid gekneed. George Harrison stapte elke ochtend een halte na Paul McCartney in de schoolbus. ,,We gingen vaak naast elkaar zitten. Soms met een gitaar op schoot.’’

Lange tijd ging elk interview met McCartney vergezeld van dezelfde restrictie: géén vragen over de Beatles. Maar nu de zanger 76 jaar is, is de tijd van krampachtig vooruitblikken duidelijk voorbij. Hoewel over vijf weken een gloednieuw album (Egypt Station) verschijnt, verkeert McCartney in nostalgische stemming. Afgelopen week bewandelde hij het zebrapad op Abbey Road in Londen, speelde een ‘geheim’ concert in de Cavern Club waar de Beatles hun eerste optredens gaven én was hij terug op zijn middelbare school.