Jochem Myjers Vijfde is groots

In zijn decor laat hij geen technisch snufje onbeproefd. Vogels vliegen af en aan op bewegend beeld en kwetteren tot in de nok van Carré, omlijst door een licht en geluidshow, die zijn vriendschap met dj Armin van Buuren verraadt.

Binnen dat eigentijdse toneelbeeld is er de mooie melancholische cirkelvertelling van de jonge Jochem, die door vader Myjer de liefde voor het vogelrijk krijgt bijgebracht en die traditie - een generatie later - met zijn kinderen voortzet.

Natuurlijk is er het verbale trapezewerk (bij het publieksonderricht Imiteren of tijdens de autorit van de familie Myjer in zijn jeugd), maar zijn grootste in deze productie ligt beslist in zijn timing.

Die doet, zij het enige tempi sneller, denken aan zijn grote held Toon Hermans. Bijvoorbeeld in de scene waarin hij de Nederlandse Antillen per vliegtuig wil verlaten en op een uitgestorven vliegveld met het manusje-van-alles meneer Lopez krijgt te maken. In die sketch is hij onnavolgbaar geestig en groot in zijn vakmanschap.

Wie boodschappen bij Jochem Myjer verwacht kan beter naar Lidl of Plus gaan. Zijn engagement is die van de ongedurige en onhandige druktemaker, vader en echtgenoot. Dicht bij huis en heel herkenbaar.

Met Adem in, adem uit onder regie van zijn vaste spelleider Jos Thie, reikt Jochem Myjer hoog in een voorstelling die kolkt van de energie, een grote grapdichtheid kent en in visuele zin werkelijk uniek is.

Gezien: Carré, 13/10.