Nu de poulefase van het WK is afgelopen, kan ik het wel bekennen. Ik was stiekem voor het Marokkaanse elftal. Alleen had dat helemaal niets met voetbal te maken, maar alles met het eigenbelang van deze tv-kijker. Als dat team er namelijk in geslaagd was om nog een paar rondes te overleven, had Rutger Castricum extra afleveringen van zijn fantastische reeks Marokko op 1 mogen maken.

Ik weet het, ik heb na de eerste aflevering op deze plek al jubelend geschreven. Maar na de laatste van de vier gisteravond is dat enthousiasme zo groot dat ik in staat ben om voorzitter te worden van de fanclub van Rutger. Marokko op 1 was zonder twijfel het meest bijzondere programma van de afgelopen tijd en verdient veel meer kijkers dan het tot nu toe trok. Dikke kans dat u het gemist heeft omdat het op steeds wisselende dagen werd uitgezonden. Of dat u het gewoon vertikt om tijd te investeren in die vervelende presentator of omroep Powned. Maar zet u alstublieft over die weerzin heen en kijk het terug.