Ze is hier als koningin. Als beschermvrouwe van het Oranje Fonds. Maar haar zorgelijke blik, haar meelevende geknik, haar belangstellende vragen komen vooral voort uit een andere ‘functie’ van Máxima, tevens haar belangrijkste: die van moeder.

Het ene na het andere heftige verhaal krijgt de koningin deze ochtend over zich uitgestort, op werkbezoek in het Babyhuis in Dordrecht. Hier worden – voornamelijk - aanstaande en jonge moeders opgevangen die tijdelijk niet voor hun (komende) kindje kunnen zorgen; vanwege verslavingen, gevaar van eerwraak en postnatale depressies. De stichting wil uithuisplaatsingen en het scheiden van de moeders en hun jonge kinderen voorkomen en biedt daarom onderdak en hulp in het Babyhuis, waar vrijwilligers onbeperkt voor ze klaar staan.

Ook voor Karima, een jonge vrouw van Marokkaanse afkomst uit het midden van het land, die 3 maanden geleden beviel van Lucas. Ze voelde niets voor haar zoontje, helemaal niets. Na een week moest ze in het ziekenhuis langs voor een baarmoederontsteking en vertelde ze dat ze geen enkele band met haar baby had. Met Lucas op haar schouder zegt Karima aan Máxima tussen opkomende tranen door: ,,Daar zeiden ze: geef het even tijd, dat komt wel. Maar dat gebeurde niet. Er waren ook problemen tussen mijn Nederlandse ex-partner en mij en ik kon gewoon niet samen met mijn baby zijn. Na een paar weken belde ik de politie en zei: ‘Kom hem maar halen, want ik kan niet voor hem zorgen’. De agenten legden me uit dat dit niet zomaar gaat, maar ik werd wel in contact gebracht met het Babyhuis.’’