Mopperaar Maarten steelt de show

Eigenlijk doet hij er álles aan om zo onaantrekkelijk mogelijk voor de dag te komen. Altijd dezelfde zwarte, tikkeltje hobbezakkerige outfit. Altijd hetzelfde nurkse voorkomen, met die stoppels van een paar dagen niet scheren, die allang niet meer voor hip kunnen doorgaan. Altijd dezelfde dwarse, tegendraadse mening die hij bepaalt niet onder stoelen of banken steekt. Bekent een kandidate dat ze de muziek van K3 stiekem heel leuk vindt - ik dus - kan hij het natuurlijk niet laten om te roepen dat kleuters 'een wanstaltige muzieksmaak' hebben.

Maar toch. Toch is Maarten van Rossem de onbetwiste ster van De Slimste Mens. Het begint al zodra hij de studio binnen stiefelt op zijn stoffen muiltjes, standaard een mok met opschrift 'ik ben de slimste', gevuld met koffie, in de hand. Geheimpje van achter de schermen: de mensen van de productie letten erop dat zijn favoriete kleur Nespressocupjes - groen, wat staat voor sterk - in ruime mate voorradig is.

Zodra onze nationale mr. Charming zo binnenwandelt en zich installeert op zijn troon, gaat er een opgewonden siddering - misschien is zelfs het woord hitsig wel op zijn plaats hier - over de tribunes. Die , en dat is wellicht niet onbelangrijk om erbij te vermelden, voor zo'n 75 procent bezet worden door dames van middelbare leeftijd. Je hoort ze denken: daar is hij eindelijk. En soms zeggen ze dat ook gewoon hardop, elkaar aanstotend. De quiz, de deelnemers, presentator Philip Freriks - ze zijn allemaal figuranten in de grote show die Maarten van Rossem heet. De dames klappen voor hem net wat harder, ze lachen net iets uitbundiger en scheller.