Haar eerste boek is geïnspireerd op haar eigen jeugd, als kind van een vader die psychiatrisch patiënt was. Aan De Telegraaf vertelt ze dat ze na het uitbrengen van haar debuutroman weer begint met regisseren.  ,,Eerst wil ik van Mijn vader is een vliegtuig een scenario maken en vervolgens een film. Ja, dat heeft wel iets komisch, mijn eigen boek verfilmen. Vaak mopperen schrijvers enorm op de film die op hun boek is gebaseerd. Dat zou in mijn geval heel raar zijn. Ik zeg weleens voor de grap: straks schrijven recensenten dat het boek beter was."

Beumer werkte twee jaar aan de roman nadat ze had besloten tijdelijk geen films meer te maken.  ,,Mijn ouders waren net overleden, mijn kinderen waren het huis uit en ik startte het ene project na het andere op. Ineens voelde dat niet meer goed. Ik realiseerde me: ik ben next in line, de volgende generatie die gaat overlijden. Doe ik dan op dit moment iets waar ik tegen die tijd tevreden op terug kan kijken? Ik concludeerde dat dat niet zo was. Wat ik maakte, was niet meer mijn eigen keuze en ging mij niet gelukkiger maken."