,,Marko, mijn vriend, zei laatst: ‘In de zeven jaar dat wij elkaar kennen, heb ik nog nooit zoveel uitvaarten gehad'.

Ik verloor de afgelopen jaren veel mensen, allemaal hartstikke jong: 37, 45, 47, 52, 21… En daar speechte ik weer, want Richard spreekt zo goed in het openbaar. Mijn tournees overdag langs begraafplaatsen waren langer dan die ’s avonds langs de theaters.

Allemaal kanker. Eén zelfmoord, die stond iets verder van me af. Houd me ten goede - ik wil niet zielig doen. Ik heb het goed met Marko en ik heb mijn ouders nog.

Maar toch… dan bezwijkt mijn overbuurvrouw, die nog nooit een sigaret heeft opgestoken, aan longkanker. Of een goede vriendin die zegt: ‘Richard, voel jij eens…’ Zit er een bobbel ter grootte van een mandarijn in haar borst. Ook overleden.