Ze was de Madonna van haar tijd, al waren de jaren waarin zij als zangeres triomfen vierde aardedonker. Vera Lynn gold tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) als de Forces’ Sweetheart, het liefje van de troepen, in dit geval de geallieerde legers.

In 1939 nam ze We’ll meet again op, een liedje doordrenkt van melancholie. Het werd voor miljoenen Britse en Amerikaanse soldaten die in Europa, Afrika en Azië vochten het lijflied dat hen terug voerde naar huis, dikwijls duizenden kilometers ver weg. En naar hun geliefden van wie ze soms jaren waren gescheiden. We’ll meet again, don’t know where, don’t know when, but I’ll know we’ll meet some sunny day…

In 2009 maakte Lynn nog een comeback in de Britse hitlijsten. Met haar verzamelalbum We’ll Meet Again - The Very Best of Vera Lynn haalde zij de album Top 20. Lynn was daarmee de oudste nog in leven zijnde zangeres die de Britse hitparade bereikte. Drie dagen voor haar honderdste verjaardag verscheen het verzamelalbum Vera Lynn 100, bestaande uit zowel klassiekers als nooit eerder uitgebrachte nummers. 

In het voorjaar van 2020 verbeterde ze op 103-jarige leeftijd haar eigen record van oudste nog in leven zijnde artiest met een notering in de Britse hitlijst, toen Koningin Elizabeth de woorden ‘we’ll meet again’ gebruikte in een speech tijdens de lockdown als gevolg van de coronacrisis en het nummer daarna weer veel gedraaid werd.

Vera Lynn overleed vanochtend in het bijzijn van haar naaste familie.

Lees hier: met Vera Lynn vergat je de oorlog even.