De dag dat er geen reservedoel in Bernabéu te vinden was

Paniek in Bernabéu. Het is vlak voor de aftrap van de halve finale in de Champions League, Real Madrid - Borussia Dortmund, en er staat maar één doel overeind. Het doel aan de andere kant van het veld is zojuist omvergetrokken door een groep Real-fans. Ze hingen lallend aan een hek, dat weer met touwen vastzat aan de doelpalen. Enfin, knak, weg doel. De hymne heeft geklonken, de 22 spelers schudden de benen los. Nog één minuut tot de atoomgestuurde aftrap van 20.45 uur. Maar er ontbreekt dus een doel. Vandaar de paniek.

Mario van der Ende werd in 1985 scheidsrechter in het betaald voetbal. De Hagenaar beklom keurig de ladder tot hij eind jaren negentig de Europese top bereikte. Voetbalkrakers over het hele continent werden door de grijzende docent in goede banen geleid. Op 1 april 1998 was hij de arbiter van dienst bij het duel tussen Real Madrid en Borussia Dortmund. Na zijn loopbaan bracht Van der Ende een boek uit over zijn jaren tussen de topvoetballers. Titel: Gebroken Doelpalen.

Er bleek die dag geen reservedoel aanwezig te zijn in het stadion. Er moest een nieuw doel opgehaald worden van het trainingscomplex van Real Madrid, vijf kilometer verderop in de stad. De wedstrijd begon ruim anderhalf uur later dan gepland. Sinds die dag zijn clubs bij Europese wedstrijden verplicht een reservedoel in het stadion te hebben.