Het is allemaal de schuld van de kunstgrasmaffia

We kunnen Guus Hiddink nóg een keer de schuld geven, of anders gewoon Danny Blind, en niet te vergeten: Bert van Oostveen. Donderdagavond nog gaf iedereen Bruno Martins Indi de schuld, en zondagavond Jasper Cillessen.

Het is best een gezellig spel, dat oud-Hollands mensen de schuld geven.

Je zou kunnen beredeneren dat het allemaal de schuld is van Louis van Gaal, die ons allemaal op het verkeerde been zette vorige zomer, met die absurde derde plaats van 'm. Of is het gewoon de schuld van Daryl Janmaat, met die rare terugkopbal tegen Tsjechië? Oh ja, en gisteren hoorde ik iemand beweren dat het allemaal door Memphis komt, want die draagt gekke hoeden en gouden schoentjes enzo.

Zit ook wat in. Misschien. Denk ik.

Het merkwaardige is alleen dat niemand de kunstgrasmaffia de schuld geeft. Het ging over van alles en nog wat, in onze beschouwingen over de tragische Nederlandse voetbalcrisis, maar nooit over kunstgras.

Dat is best wel gek.

U mag het gerust stom toeval noemen, maar sinds ons voetbal overspoeld wordt door kunstgras, dondert de hele boel als een kaartenhuis in elkaar. Ga maar na. Heracles legde in 2003 zijn eerste kunstgrasveld aan. En warempel: hoe meer kunstgrasvelden er volgden, des te minder wonnen we.

Sterker, sinds alle amateurs, jeugdopleidingen en het profvoetbal overspoeld worden door dat vermaledijde kunstgras, hebben wij groot opleidingsland - godbetert niet één wereldtopper meer afgeleverd. Wesley Sneijder, Nigel de Jong, Robin van Persie, Arjen Robben, Rafael van der Vaart, Mark van Bommel: ze zijn allemaal van vóór het kunstgras.

Zeker, er zijn heus meer redenen te bedenken voor onze voetbalcrisis. Heel veel zelfs. Maar zou het puur toeval zijn dat we internationaal tegenwoordig worden weggeblazen door Tsjechen en Turken en Oostenrijkers en weet-ik-veel?

Zou het misschien kunnen dat we tegenwoordig bovenal kunstgrasvoetballers opleiden, als zo'n beetje het enige land ter wereld?

Spelers die niet gewend zijn zich te wapenen in fysieke duels? Spelers die hun acties veelal vanuit stilstand maken (zoals Memphis)? Spelers die de bal het liefst aannemen met het balletje onder de voet? Zogenoemde comfortvoetballers, niet gewend aan natuurlijke weerstand, spelend in een nét iets te laag tempo?

En nu niet over 'romantiek' over 'nostalgie' beginnen hè mensen. Dat doet de kunstgrasmaffia ook voortdurend, in een poging de enige relevante kwestie te ontwijken, namelijk deze: worden we als voetballand aantoonbaar beter van kunstgras? Worden onze voetballers er beter en completer van - of misschien juist niet?

In een discussie over kunstgras hoorde ik ooit iemand zeggen dat ik erg ouderwets was, want ik moest het maar eens aan de jeugd van tegenwoordig gaan vragen. Die speelden allemaal veel liever op kunstgras dan op 'gewoon' gras. Heus waar.

Ja, dat is nou net het probleem, jij ongelooflijke dombo.

Natuurlijk is voetballen op kunstgras fijner. Comfortabeler. Je wordt minder snel verrast. Je voetbalt wat gemakkelijker uit stilstand. Het balletje rolt lekkerder in je voeten. Wie op kunstgras gewend is te spelen, walgt van een zompig kleiveld vol kuilen en hobbels.

Nogal logisch.

Het enige argument vóór kunstgras is dat het goedkoper is en praktischer. Ja, in theorie kun je er vaker op trainen, al waag ik te betwijfelen of een voetballer anno 2015 méér traint dan een speler van twintig jaar geleden.

Hoe dan ook: onderzoek dit dossier nou eens écht. Al die data-analisten, specialisten en voetbalwetenschappers van tegenwoordig, werp je nou eens op een écht relevante vraag. Onderzoek wat de werkelijke invloed is van onze Hollandse kunstgrasepidemie. Niet op de portemonnee van al die individuele clubjes, maar op de opleiding van onze voetballers.

Tot die tijd is alles de schuld van de kunstgrasmaffia, wat mij betreft, en verder van niemand.