In een kleinschalige pilot gebruikten 32 jongeren met psychische problemen drie maanden de G-Moji app. Onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) verzamelden samen met de Amerikaanse universiteiten MIT en Harvard alle data. Hoe vaak belden de jongeren? Hoeveel bewogen ze? Elke dag verstuurden de deelnemers een emoticon voor hoe ze zich voelden.

In die periode deden twee meisjes een suïcidepoging. De onderzoekers zagen bij hen een ander patroon in de emoticons. ,,Eerst zagen we steeds meer negatieve emoties en in de laatste dagen waren er geen positieve gezichtjes meer te zien”, vertelt Levi van Dam, UvA-onderzoeker. Uit bestaand onderzoek blijkt dat de mate van bewegen, slaapritme en sociale activiteiten psychische problemen kunnen voorspellen. Daar moet de app G-Moji bij aansluiten. ,,Jongeren kunnen hun emoties niet altijd goed uiten. Hoe mooi zou het zijn als we uit hun smartphonegebruik kunnen afleiden hoe ze in hun vel zitten.”

Uiteindelijk kunnen jeugdhulpverleners de jongeren gerichter behandelen, verwacht Van Dam. ,,Nu gaan ze elke dinsdagmiddag naar een kantoortje om hun ziel en zaligheid te bespreken, terwijl dat niet altijd nodig is. Als we deze data krijgen, kunnen we zien hoe ze zich voelen en ze bellen als het even niet goed gaat.” Bovendien kunnen jeugdhulpverleners ook een vinger aan de pols houden als er door wachtlijsten niet direct plek is voor een behandeling.

Maar om die stap te kunnen zetten, willen de onderzoekers eerst zeker weten hoe ze psychische problemen uit de data kunnen aflezen. Daarom zoeken ze vijfhonderd jongeren van 16 tot en met 24 jaar zonder mentale klachten. Zij moeten de app een maand gebruiken. Vervolgens verzamelen de onderzoekers diezelfde data van jongeren met psychische problemen, zodat ze de verschillen tegen elkaar kunnen afzetten.