,,Toen het contact eenmaal was gelegd, is het echt heel snel gegaan. De reactie van Sandra was geweldig en ze is direct begonnen met printen. Ze heeft ons van iedere stap op de hoogte gehouden en ook nu vraagt ze nog geregeld hoe het gaat.'' 

Taiden mocht zelf de kleuren van zijn arm uitkiezen. En daar hoefde hij niet lang over na te denken. ,,Zijn favoriete actieheld is Iron Man, dus die stond model voor de arm. Sandra heeft zelfs nog speciaal een goudkleur aangeschaft omdat ze die niet had.''

Taiden heeft de arm inmiddels al flink kunnen uitproberen. ,,Als ik mijn elleboog buig, dan maakt de hand een vuist. Zo kan ik bijvoorbeeld een beker oppakken met mijn rechterarm, iets wat ik eerder niet kon.'' Bij revalidatiecentrum Roessingh in Enschede krijgt hij een keer per week training in het gebruik van de prothese. ,,In het begin kon ik weinig met de arm, maar nu gaat het al een stuk beter. Ik hoef hem eigenlijk ook niet te gebruiken, maar vind hem vooral stoer." Taiden laat graag zien hoe hij zijn op afstand bestuurbare auto gecontroleerd laat rijden.

Zijn moeder koppelde zelf geen verwachtingen aan de arm. ,,Ik vind het heel belangrijk dat Taiden de arm ziet als een hulpmiddel en niet als iets noodzakelijks. Hij moet beseffen dat hij net als ieder ander kind is, daar doet het feit dat hij een hand mist niets aan af. Ik laat hem zoveel mogelijk alles zelf doen. Daardoor kan hij nu bijvoorbeeld de rits van zijn jas sluiten. Dat was niet gelukt als hij daar constant mee geholpen wordt. Deze hulp is vaak goed bedoeld, maar daardoor wordt het gevoel van ‘anders zijn’ wel versterkt. Iedereen moet zijn weg vinden in het leven, of je nu een of twee handen hebt.”

De belangrijkste winst is volgens moeder dan ook het extra zelfvertrouwen dat Taiden heeft gekregen. ,,Taiden heeft last van faalangst en dit geeft hem echt een boost. De arm is iets stoers en daardoor staat hij op een positieve manier in de belangstelling. Dat is een groot contrast met de negatieve manier waarop hij, voor zijn gevoel, vaak bekeken wordt." Hij kon dan ook niet wachten om de arm te laten zien aan vriendjes en klasgenootjes. ,,Ik merk duidelijk dat dit hem goed gedaan heeft'', aldus Josephine.

Dat kinderen in zijn leeftijd erg gemeen kunnen zijn, heeft de jonge Deldenaar al vaak meegemaakt. ,,Ze beseffen niet hoeveel pijn en schade een vervelende opmerking over zijn hand oplevert. Ik vertel Taiden dan altijd dat iedereen bij de geboorte wel iets mist. De een aan hand of een voet, de ander zijn gehoor of zicht. Maar het ergste wat je kan overkomen is dat je een stukje van je hart mist. Hij gaat daardoor beter om met lastige situaties, en heeft nu vooral medelijden met kinderen die vervelend tegen hem doen.”

Hoe lang hij zijn Iron Man arm kan dragen is afwachten. Juist omdat hij door zijn groei de prothese waarschijnlijk geen jaren kan gebruiken, is deze optie via E-Nable een mooie kans. Op dit moment zien de ouders geen noodzaak voor een echte prothese. ,,Mocht hij dit zelf in de toekomst graag willen, dan gaan we dat regelen. Maar ik ben er van overtuigd dat hij zich ook zonder prima zal redden.''