Door Rik Spekenbrink

Het is 80 jaar geleden, ruim voor het begin van het proftijdperk in het tennis, dat er bij de vrouwen acht verschillende grand slam-kampioenen op rij waren. Het kan volgende week in New York zomaar opnieuw gebeuren, ter illustratie van het machtsvacuüm in het huidige vrouwentennis. Wie gaat de sport domineren, zoals Serena Williams dat - tot haar zwangerschap - als laatste deed?

Ook Simona Halep (26) lijkt er nog niet klaar voor. Het winnen van Roland Garros een paar maanden geleden leek een verlossing te zijn voor de Roemeense. Eindelijk won ze een grand slam. Tot die tijd was ze toch vooral ‘de nummer 1 van de wereld die nog nooit een major won’. Halep was gedurende het jaar de meest constante speelster, maar dat is iets anders dan domineren. Maandagavond verloor ze in de eerste ronde van de US Open kansloos van de relatief onbekende Estse Kaia Kanepi. Sinds het begin van de open era (1968) had in New York de nummer 1 van de wereld van de vrouwen nog nooit haar openingspartij verloren.

Een negatieve primeur voor Halep, maar die weigerde er een drama te maken. Wel vertelde ze dat, behalve de gebruikelijke gekte van de stad New York en op het tennispark Flushing Meadows, de zenuwen haar parten hadden gespeeld. ,,Hoe goed je ook in vorm bent, nerveus ben je altijd.” Juist het winnen van een grand slam kunnen die druk en spanning alleen maar vergroten, leert de recente geschiedenis.

Garbiñe Muguruza werd gezien als potentiële nieuwe koningin van het tennis, na haar Wimbledon-zege vorig jaar. De Spaanse (24), ook populair in Zuid-Amerika, heeft behalve talent ook het charisma van een ster. Maar ook Muguruza heeft zo nu en dan haar mentale instortingen op de baan. Een jaar verloor ze al in de tweede ronde in Londen. Caroline Wozniacki won begin dit seizoen, 9 jaar na haar eerste grote finale, eindelijk een grand slam, maar kon op Roland Garros en Wimbledon al vroeg naar huis. Angelique Kerber zegevierde op Wimbledon en vertelde daar uitgebreid over het helse jaar 2017, toen haar nieuwe status van (toen nog tweevoudig) grand slam-winnares haar naar de keel greep. Sloane Stephens pakte vorig jaar de titel in New York, om op de volgende major meteen uitgeschakeld te worden. Kortom: het winnen van een grand slam lijkt eerder een last dan een lust.

Het veld bij de vrouwen lag al voor de uitschakeling van Halep wagenwijd open. Serena Williams (36) heeft na haar rentree op de Tour, als moeder van een dochter, weinig gespeeld en gewonnen, al haalde ze de Wimbledon-finale. De Amerikaanse wil nog graag haar 24ste grand slam winnen om voor eens en altijd de omstreden recordhoudster Margaret Court achter zich te laten. Maar of ze het nog kan? Op een mindere dag kunnen veel speelsters van Williams winnen, iets wat ‘vroeger’ ondenkbaar was. Haar zus Venus is 38 jaar en verre van constant. De twee kunnen elkaar overigens al in de derde ronde treffen. Wozniacki, Stephens, Ostapenko, Kerber, niemand is met enige zekerheid in te vullen voor de tweede week. Het gebrek aan topfavorieten is aan de ene kant mooi, alles is mogelijk in New York. Maar een sport heeft ook sterren nodig op wie je kan bouwen. En die worden bij de vrouwen al enige tijd node gemist.

2017
Australian Open: Serena Williams
Roland Garros: Jelena Ostapenko
Wimbledon: Garbiñe Muguruza
US Open: Sloane Stephens

2018
Australian Open: Caroline Wozniacki
Roland Garros: Simona Halep
Wimbledon: Angelique Kerber