Kiki Bertens, Robin Haase en dan... deze vier aanstormende talenten?

‘Mentaal sterk zijn’ was ook de opdracht toen Arianne na haar studie terugkeerde naar Nederland om proftennisser te worden. In de VS was ze een gevierd speelster, na haar studententitel werd ze bedolven onder aandacht, complimenten en interviews; eenmaal terug in Nederland moest ze weer ‘op nul’ beginnen. ,,Het was een flinke overgang, dat wist ik van tevoren. Ik ben nu aan het investeren in mijn carrière, heb de drive om elke dag het beste uit mezelf te halen.’’

Wie begint in het profcircuit bij ITF-toernooien, zal vaker verliezen dan winnen, maar Arianne weet inmiddels ook wat winnen is. Ze won twee jaar achtereen het ITF-toernooi in Jakarta, met veel familie langs de baan. ,,Mijn ouders kwamen in de jaren 90 vanuit Indonesië naar Nederland, de rest van de familie bleef achter. Indonesië voelt dus als een tweede thuis. Misschien hielp dat, maar eigenlijk moet ik overal kunnen presteren.’’

Als je de bestorming van de tennistop vergelijkt met een - verdraaid lastige - puzzel, dan maakt Jesper de Jong inmiddels flinke vorderingen: steeds meer stukjes passen.

Soms is succes niet direct te verklaren. Zoals die ene week in oktober 2019, toen alles opeens voor de wind ging; de puzzelstukjes vielen op hun plaats. Jesper de Jong won tot zijn verrassing het 25.000 dollar-toernooi in Fort Worth, in de VS, terwijl de voortekenen niet eens zo geweldig waren. ,,De week ervoor was ik, ook in de VS, al in de eerste ronde uitgeschakeld; met mijn zelfvertrouwen was het weleens beter gesteld geweest. Maar in Fort Worth overleefde ik de eerste ronde en ging ik per ronde beter spelen. Je moet soms wat geluk hebben, bijvoorbeeld dat tegenstanders je een beetje liggen qua spelstijl.’’

Zelf is hij een allrounder, met een uitstekend loopvermogen, en bezit hij de kwaliteit om weinig fouten te maken. Tijdens toernooien wordt hij onder anderen begeleid door de travelling coaches Michiel Schapers en Peter Wessels. Als hij niet in het buitenland speelt, traint hij op het Nationaal Tennis Centrum in Amstelveen.

Hij heeft eraan geroken: vorig jaar maakte Ryan Nijboer zijn debuut in de kwalificaties van het ABN Amro World Tennis Tournament in Ahoy, een ATP 500-toernooi. Tussen de grote jongens dus, en dat was in meerdere opzichten onvergetelijk.

Zo won hij, nadat hij eerder had gezegevierd in de Supermatch (een mini-toernooi voor de beste Nederlandse talenten) en daarom een wildcard had gekregen, in Ahoy van de Duitser Jan-Lennard Struff, momenteel de nummer 34 (!) van de wereld. Ryan Nijboer: ,,Dat was hartstikke mooi, zo’n ATP-toernooi en dan stunten tegen zo’n sterke speler. Het smaakt naar meer, tegelijkertijd weet ik dat het een uitzondering is: ik heb niet direct dat niveau. Je bent niet zomaar een speler van het kaliber Robin Haase, die jarenlang in de top 50 stond.’’ Dat merkte Ryan in het restant van 2019. ,,Ik heb een aantal blessures gehad, het was een mindere periode. Gelukkig ben ik nu weer fit en kan ik voluit trainen. Ik wil dit jaar meer vertrouwen opdoen.”

Bij toernooien wordt hij geholpen door de travelling coaches van de KNLTB. ,,Het gebeurt ook dat je alleen reist, dat is wat lastiger. In deze fase van mijn carrière verlies ik nog vaak, het is de kunst om uit je partijen het positieve te halen. Gelukkig kan ik daar redelijk mee omgaan, het is niet zo dat ik na een verloren partij een paar dagen de weg kwijt ben. Het is fijner als je met een coach reist. Zo was eerder dit jaar in Egypte Melle van Gemerden mee. Dat is heel nuttig, hij ziet dingen die je zelf op de baan niet ziet als speler. Het is heel waardevol om dat soort directe feedback te krijgen.’’

‘De nieuwe Kiki’, het is een typering die Eva Vedder vaker hoort. Ze beschouwt de vergelijking als aanmoediging. ,,Kiki doet het zó geweldig en zorgt daarmee ook voor meer vertrouwen en geloof bij ons, de nieuwe generatie. Kiki laat nu zien dat het kan, dan kunnen wij het misschien ook.’’

Spijkerhard trainen, spelen, veel reizen, jezelf goed verzorgen, op tijd naar bed, letten op een gezond eetpatroon: wie een succesvolle prof wil worden, moet gedisciplineerd leven. Eva Vedder: ,,Ja, het vergt veel discipline, maar ik vind tennis vooral zó mooi. Ook na een verloren partij - natuurlijk kan ik slecht tegen mijn verlies - wil ik weer gauw de baan op. Als je alles zo opnoemt lijkt tennis misschien wel op ‘werk’, maar het is wel het leukste werk dat ik kan bedenken.’’

Naast dat leuke werk studeert Eva rechten, voor zover haar schema het toelaat. ,,In sommige weken heb ik er gewoon weinig tijd voor; het is ook zeker niet makkelijk. Maar het gebeurt wel dat ik bij een toernooi in de eerste ronde word uitgeschakeld, en de week erna in hetzelfde land weer een toernooi speel. Naast mijn trainingen heb ik dan voldoende loze uren om in de boeken te duiken. Een studie geeft ook afleiding op momenten dat het met tennis wat minder gaat.’’

_{Lees hieronder de volledige tennisspecial.}