Beroepschauffeur in shock had moeten stoppen na dodelijke aanrijding op A2

„Een rotzaak”, noemde officier van justitie Slootweg de zaak, die hij aan politierechter Riani el Achab voorlegde, „met alleen maar verliezers.” Maar doorrijden na een aanrijding is een kwalijke zaak, vervolgde de officier.

Bij het Shell-tankstation in Harmelen deed de chauffeur zijn verhaal tegen een medewerker en belde hij zijn werkgever. Hij kon zich niet voorstellen dat hij een persoon had aangereden. Het zal een dier zijn geweest, dacht hij tegen beter weten in. In werkelijkheid ging het om een man die een einde aan zijn leven wilde maken. Na de aanrijding was hij dood.

Het transportbedrijf maakte 's nachts via de mail bij de politie nog melding van de aanrijding en gaf de gegevens van de betrokken chauffeur door. De man ging naar huis om te gaan slapen.

Volgens de officier van justitie was de melding van het transportbedrijf bij de politie niet namens of op verzoek van de chauffeur. De wet schrijft voor dat een betrokkene bij een aanrijding zich bij de politie meldt. „Dat geldt zeker op een snelweg.” De politie kan dan op haar beurt nabestaanden in kennis stellen, lichtte de officier toe. Hij eiste een werkstraf van 24 uur.

De chauffeur was niet verschenen bij de zitting. Volgens zijn advocaat Hoogendam kon hij dat niet aan. Sinds het ongeluk zit de man thuis en is hij onder behandeling. Hij is bang zijn baan kwijt te raken. Hoogendam: ,,Zijn baan als vrachtwagenchauffeur is niet alleen zijn broodwinning, maar ook zijn lust en zijn leven.”

Volgens de advocaat was de chauffeur doorgereden, omdat hij in shock was. „In de dertig jaar dat hij beroepschauffeur is, heeft hij dit nog nooit meegemaakt.” Hij stopte vervolgens bij een tankstation omdat het daar ‘licht en veilig was’. De melding van het transportbedrijf bij de politie was in samenspraak met de chauffeur gedaan, betoogde de advocaat. 

Politierechter Riani el Achab oordeelde dat overtuigend was bewezen dat de chauffeur was doorgereden na de aanrijding en zich niet zelf bij de politie had gemeld. Dat laatste had hij volgens de wet moeten doen, omdat betrokkenen bij een ongeval anders de schade niet op elkaar kunnen verhalen. Maar in dit geval, stelde de politierechter, was het kwaad al geschied en was er geen partij meer om de schade te verhalen. Ze oordeelde daarom dat de chauffeur wel schuldig was, maar legde hem geen straf op.