Culemborgers snakken naar terras met rivierzicht, maar gaat dat er nog wel komen?

‘Restaurant’ staat in koeienletters op de gevel van het pand, onmisbaar voor wie met knorrende maag vanaf de Lek de Culemborgse jachthaven komt binnenpruttelen. Maar eenmaal aangemeerd, wacht de teleurstelling: de deur zit potdicht, eten moet je toch echt ergens anders.

Ruim twee jaar geleden vertrok de laatste uitbater uit het restaurant dat onder de naam ‘Op de haven’ jarenlang op veel klandizie kon rekenen. Decennialang was het prettig tafelen, binnen of op het terras, en dankzij de hoogte altijd met dat prachtige zicht op de Lek. De laatste zomers had de uitbater een extra troef, een bruine kroeg mét terras op de begane grond, pal naast de botenhelling op de kop van het gebouw. Allemaal verleden tijd sinds een erfpachtkwestie de kop op stak.

Dat zit zo: in 2013 droeg de gemeente het beheer van de jachthaven en camping over aan een nieuw opgerichte stichting. Die kwam voort uit watersportvereniging De Helling, al sinds 1951 actief in de haven. Bij de deal zat het uit 1974 stammende restaurant niet inbegrepen. Het pand was eigendom van een horecaondernemer, maar stond op gepachte gemeentegrond. Die erfpacht liep tot 2020 en er was geen mogelijkheid tot verlenging. 

Bij de overdracht van haven en camping was wel een clausule opgenomen dat de nieuwe stichting bij einde pacht als eerste mocht bepalen wat met die plek zou gebeuren. Eenmaal zo ver, was het voor de uitbater einde oefening. Hij werd door de gemeente uitgekocht voor 505.000 euro. Vervolgens gingen gemeente en stichting in onderhandeling. Zonder resultaat, de gemeente wilde dat geld per se terugzien en dat vond de stichting het gebouw niet waard. Vervolgens werd het pand te koop gezet, terwijl kunstenaars het antikraak gebruikten. 

Toen zich eind vorig jaar een koper aandiende, werd ongetwijfeld her en der de champagne koud gezet. Want op papier zag het er prima uit: het Amsterdamse Quan Real Estate Investors zou het pand kopen en een erfpachtovereenkomst aangaan, vervolgens verbouwen en aansluitend verhuren aan de keten Tres Tapas. 

Veel Culemborgers waanden zich al sfeervol aan de tapas, bleek uit reacties op sociale media. Tot kort geleden – de omgevingsvergunning was nota bene binnen – de deal alsnog klapte. De potentiële koper kreeg de financiering niet rond, luidde de summiere verklaring.

Ondertussen, bevestigen ingewijden, holt het gebouw achteruit. Het verkeerde al niet in beste staat en alleen al aan onderhoud moet er een klein vermogen in. De aanwezigheid van een kleine hoeveelheid asbest helpt ook niet mee. En verder is het de vraag of met de huidige krapte op de arbeidsmarkt er horecaondernemers zijn die zo’n gok willen wagen. 

Toch houdt de gemeente vooralsnog vast aan de, door kenners van de markt betwiste, vraagprijs. Want, zegt een gemeentewoordvoerder, ‘de vraagprijs bij een horecazaak wordt grotendeels bepaald door het aantal vierkante meters, de mogelijkheden die een object heeft en de locatie’. En, niet onbelangrijk, er is vastgelegd dat die 505.000 euro terugvloeit in de gemeentekas. De gemeentewoordvoerder: ‘Een restaurant vinden wij nog steeds de beste optie, want daarvoor is het een toplocatie. Mocht dit niet lukken dan zullen wij, in overleg met Stichting jachthaven en camping De Helling, alternatieven verkennen.’ Dat moment lijkt nu aangebroken.