1. Iris Kensmil met het werk Jeje Disi. De in Amsterdam wonende kunstenaar van Surinaamse afkomst Iris Kensmil richt zich met haar werk op de emancipatie van de zwarte bevolking. In Jeje Disi (een boek van de Surinaamse schrijver Edgar Cairo, dat werd vertaald als Karakters Krachten) verbeeldt zij de zelfbewuste zwarte Nederlanders. Die kracht is zichtbaar in de houding van de vrouw en in de verwijzing naar de boeken. Gastconservator, de Utrechtse kunstenaar Robbie Cornelissen, heeft het prominente werk bewust aan het begin van de expositie opgehangen: ,,We tonen werk van kunstenaars van diverse culturele achtergronden.’’

2. De Britse kunstenaar Claire Harvey tekent in Sticky Water minuscule figuurtjes op plakband, die op een grote witte muur zijn geplakt. Sticky Water is een intrigerend werk. Van afstand ziet Sticky Water eruit als vlekken op een witte muur. Van dichtbij zijn figuurtjes tot in detail zichtbaar. Het lijken wel vluchtelingen, bagage dragend, die tot hun middel in zee staan. ,,Zo ga je de hele muur als water voelen’’, legt Cornelissen uit. Harvey wilde haar meer dan honderd plakbandfiguurtjes per se op deze witte muur plakken en ordenen. Er wordt een sfeer opgeroepen van vlekjes in een oneindige zee.

3. De Utrechtse kunstenaar Marisa Rappard laat een ruimtelijk landschap zien in haar werk Dataflow. De inkttekening is van dichtbij een abstracte, kleurrijke wereld van lijnen en vlekken die op elkaar zijn aangesloten. Met Dataflow wil ze de toevloed aan digitale informatie in deze tijd in beeld brengen. In al die berichtgeving is de waarheid niet meer zo eenduidig. Achter al die lijnen zit mogelijk een andere waarheid verborgen. ,,Ikzelf zie in Dataflow geen digitale wereld, maar bossages en velden’’, zegt Cornelissen. ,,Ik wil liever mijn eigen associaties leggen.’’

4. Een ongelofelijk gedetailleerde en met de hand getekende animatie heeft de Utrechtse kunstenaar Johan Rijpma gemaakt. Extrapolate omvat honderden tekeningen waarin een hand een diagonale lijn tekent in een raster en daarna een eigen leven leidt. Het gevolg is een wonderlijk proces van extrapolatie: een wiskundig begrip waarbij vanuit vaststaande gegevens een ontwikkeling wordt doorberekend. In Rijpma’s animatie tuimel je van de ene wereld in de andere. De tekening verwordt tot een prop en uiteindelijk valt alles weer samen in een punt.

De Line Up: De Kracht van tekenen, in het Centraal Museum, is nog te zien tot en met 18 november.