In de Willemstraat kijkt Gerard Geesink met fonkelende ogen in de richting van het Vredenburg. Met de Utrechtse tongval, zoals je die alleen in Wijk C hoort,  haalt hij herinneringen op.  ,,Massa’s mensen, zover als je kon kijken, stonden hier bij de huldiging van Anton. Heel Wijk C was uitgelopen om Anton toe te juichen die met paard en wagen door mijn Ome Gert door de stad werd gereden. ‘Lange leve Anton Geesink’, zongen we met zijn allen. Burgemeester De Ranitz ontving Anton op het stadhuis en ’s avonds werd hij gehuldigd in Hoograven, waar Anton sinds een paar jaar woonde in de IJsselsteinlaan.”