Alsof het 'echte' Oranje Europees Kampioen geworden is, zo prachtig versierd is de Impalastraat (Bokkenbuurt). De hele buurt is aan het einde van de middag uitgelopen om hun beroemde straatgenoten, de 16-jarige tweeling Jurriën en Quinten Timber, op te wachten. Even daarvoor zijn de broers met hun teamgenoten geland op het vliegveld van Rotterdam. Op het moment dat de auto de straat indraait, stijgt een luid gejuich op. Onder groot applaus komen de broers samen met hun moeder Marilyn de auto uit. Even later knalt de champagne.

Sterallures zijn de twee totaal vreemd. Alle buurtgenoten krijgen vrijwel direct een warme handdruk. ,,Bedankt dat je er bent.''

Innig
De band met de straat is innig. Al hun hele leven wonen de twee in de Bokkenbuurt. ,,Al toen we klein waren, stonden we op straat te voetballen,'' vertelt Quinten. ,,Het trapveldje hierachter is helemaal kaal.'' Waren ze toen ook al zo goed? ,,Nou, in het begin was iedereen gelijk,'' zegt Jurriën bescheiden. ,,En we hebben meer goede voetballers hier in de straat, hoor.''

Maar dat de twee speciaal zijn, was al vroeg duidelijk. Hun voetbalkwaliteiten begon ook de grote clubs op te vallen. De eerste jaren speelden ze nog gewoon bij DVSU in Lunetten. ,,Maar toen meldde Feyenoord zich bij ons,'' vertelt Quinten. ,,Daar hebben we zes jaar gevoetbald. En daarna kwam Ajax. Daar voetballen we nu alweer vier jaar.''

Hebben ze het wel eens lastig, als Ajaccied in Utrecht? ,,Welnee,'' zegt Jurriën. ,,Iedereen begrijpt dat je als voetballer het allerhoogste wil. En er zijn natuurlijk wel meer jongens uit Utrecht die bij Ajax spelen. Ja, Wesley Sneijder bijvoorbeeld.''

Champions League
En nu, wat is het uiteindelijke doel? ,,De Champions League winnen,'' zegt Quinten gedecideerd. ,,Ik zou graag met het echte Oranje een EK-winnen,'' droomt Jurriën. ,,Al is dat natuurlijk nog hard werken.''

Voor nu is het feest. ,,Al zijn we nu wel moe, hoor,'' zegt Quinten. ,,Afgelopen nacht hebben we slechts twee uurtjes geslapen. Maar, het is hartstikke leuk om hier te midden van vrienden en familie te zijn. Dus nee, ook vanavond zal het vast niet heel vroeg worden.''

De twee worden gadeslagen door een apetrotse moeder, Marilyn Timber. Ook zij roemt de kracht van de buurt. ,,Ik heb het hier enorm getroffen. Iedereen leeft zo ontzettend mee. Geweldig dat we zo'n ontvangst krijgen.''